فیلم Persian Lessons یا درسهای فارسی، داستان یک جوان یهودی است که وانمود میکند ایرانی است تا از اعدام در اردوگاه کار نجات یابد.
این درام بر اساس یک داستان واقعی و جذاب از فرانسه اشغال شده توسط نازیها در سال ۱۹۴۲ است.
این فیلم ساخته وادیم پرلمان، محصول بلاروس، در سال ۲۰۲۰ است. این فیلم در همین سال از سوی بلاروس برای شرکت در جوایز اسکار ارائه شد.
داستان، روایتی جالب و دیدنی را تعریف میکند که بیننده را به درون داستان خود میکشاند.
وادیم پرلمان، كارگردان شناخته شده اوکراینی- کانادایی تبار، در فیلم Persian Lessons «درس های فارسی» یك شیوه ماهرانه و ناموزون را ایجاد میكند که با دستمایه قرار دادن قوانین ژانری برای تمركز روی شخصیتها، فضایی پویا را پیش روی بیننده خلق میکند.
یک جوان بلژیکی یهودی در زمان یورش آلمانیها و از بیم کشته شدن وانمود میکند ایرانی است و نامش رضا است.
از او در اردوگاه خواسته میشود به فرمانده فارسی بیاموزد چون او میخواهد پس از جنگ در تهران یک رستوران باز کند. اما جوان از زبان فارسی هیچ نمیداند و شروع به ابداع کردن واژهها میکند.
به تدریج میان جوان یهودی و افسر نازی ماجرایی حیرتانگیز شروع میشود که دو وجه دارد:
ژیل از سویی به اصطلاح افسر را سر کار میگذارد چون هرآنچه به او میآموزد یاوه است و مسخره، اما از سوی دیگر تمام وقت از وحشت به خود میلرزد چون میداند در صورت لو رفتن این نیرنگ با انتقام بیرحمانه افسر روبرو خواهد شد.
هیجان بیاندازه فیلم نیز از همین تعلیق و اضطراب مایه میگیرد:
تماشاگر به درستی میداند که بازی خطرناک ژیل نمیتواند آخر و عاقبتی داشته باشد. فشاری که بر او وارد میآید، از تاب و توان عادی بیرون است. او هم از فشار ذهنی وحشتناکی که متحمل میشود در عذاب است و هم از وحشت لو رفتن آرام و قرار ندارد.
فیلم به صورت هوشمندانه سمت زنده ماندن و بقا پیش می رود. در واقع فیلم بیشتر کاراکتر محور است و در قالب کاراکتر ها پیش می رود.
- درباره فیلم Tell Me Who I Am بخوانید.
در فیلم «Persian Lessons» ابعاد دوگانه یک ارتباط نامتعارف به شکلی تکاندهنده و دیدنی ترسیم شده است. که هم بلاهت و ابتذال افسری که با قلدری و خشونت یک جوان را به عذاب و مشقتی بیکران کشانده است عیان میشود و هم قدرت روحی عظیم یک جوان که به خاطر حفظ جان خود به تلاش و مبارزهای فوق انسانی دست میزند.
بدون تردید فیلم «درسهای فارسی» روایتی از جنایات نازیهاست که هم لبخند به لب میآورد و هم اشکی به چشم. اگر در تیتراژ فیلم یادآوری نشده بود که این داستان به ماجرایی واقعی برمیگردد، بعید بود بتوانیم آن را باور کنیم. چرا که منظره تراژیک داستان بسیار عمیق و بی حد است.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید