در سال ۱۹۷۱ حدود ۵۰۰ بذر از گونه‌های مختلف درخت در ماموریت آپولو به فضا فرستاده شدند، پس از ۳۴ بار چرخش به دور ماه دوباره به زمین بازگشتند و در نقاط مختلفی از جهان کاشته شدند.
طبق گزارش رسانه هدهد کانادا، نقشه‌ی محل قرار گیری این درختان که به “درختان ماه” معروف هستند توسط ناسا منتشر شده است. تعداد این درختان ۸۳ اصله است که بیشترشان در ایالات متحده قرار دارد، دو اصله در آفریقای جنوبی و یک اصله در اروپا قرار دارد.
در این مجموعه درختانی همچون سکویای همیشه سبز، چنار آمریکایی، صنوبر داگلاس، شیرین‌ژد آمریکایی و کاج کندر وجود دارد ولی حدود یک سوم از این بذرها پس از کاشته شدن در دهه ۱۹۷۰ از بین رفتند.
این کار بخشی از ماموریت آپولو۱۴ بود و زمانی که فضانوردان آلن شپرد (Alan Shepard) و ادگار میشل (Edgar Mitchell) روی ماه در حال راه رفتن بودند، استوارت روسا (Stuart roosa) با دانه‌هایی که در کیف شخصی خود داشت در ماژول فرماندهی می‌چرخید.
امسال ۵۰ سال از ماموریت آپولو ۱۴ می‌گذرد که سومین فضاپیمایی بود که بر روی ماه فرود آمد و همچنین اولین فضاپیمایی بود که روی ارتفاعات قمر نشست.
در طول این ماموریت بذرها دسته بندی شده بودند و نمونه‌ای از هر کدام از آن‌ها جهت مقایسه در زمین باقی ماند. بذرها در کیف روسا بودند ولی قوطی محتوای آن‌ها زمانی که به زمین رسید جهت ضدعفونی باز شد به همین دلیل بسیاری از آن‌ها برای انجام آزمایش بی استفاده شدند، بذرهای باقی مانده در ایالات متحده و دیگر نقاط جهان کاشته شدند.
طی بیانیه‌ای که ناسا منتشر کرد درختان ماه ادای احترامی به فضانورد روسا و همچنین ماموریت آپولو ۱۴ هستند.
نقشه دقیق درختان ماه و محل قرارگیری آن‌ها توسط میشل توبیاس (Michele Tobias) از دانشگاه دیویس از کالیفرنیا تهیه شده است.
در سال ۲۰۱۶ توبیاس اعلام کرد: «چند ماه پیش با تماشای یکی از قسمت‌های برنامه هوول هاوسر (Huell Howser) متوجه شدم این درختان وجود دارند و به دنبال آن از یکی از این درختان که در کالیفرنیا بود دیدن کردم، سپس متوجه شدم که پدربزرگم یکی از اعضای تله متری بوده که مسئول بررسی بذرهای آپولو بوده است، کار من نیز ارتباط مستقیم با این موضوع دارد».
ناسا این بذرها را به سازمان جنگل داری ایالات متحده آمریکا داد تا از آن‌ها محافظت کند تا جوانه بزنند اما برخی از این بذرها تا سال‌ها بعد از ماموریت کاشته نشدند.
در تلگرافی که رئیس جمهور وقت جرالد فورد به مناسبت کاشت این بذرها داشت گفت: «این درخت که توسط فضانوردان استوارت روسا، آلن شپرد و ادگار میشل آورده شده یک نماد زنده و حاضر از انسان‌های شگفت‌انگیز و علم بالای ماست همچنین ادای احترام خوبی برای برنامه ملی فضای ما است که وطن پرستی، فداکاری و عزمی راسخ را با خود به همراه آورده است».
با وجود این که مردم به مرور زمان این درختان را از یاد برده‌اند اما دیوید ویلیامز فضانورد سابق ناسا در سال ۱۹۹۶ همه‌ی آن درختان را پیدا و فهرست بندی کرد. وی ابتدا کار خود را با ۲۲ درخت ماه آغاز کرد و توانست ۸۰ اصله از این درختان را پیدا کند، ۲۱ اصله نیز از بین رفته بودند، سه مورد دیگر به تازگی به این لیست اضافه شدند اما اکنون از بین رفته‌اند.
با این وجود ویلیام می‌گوید سرنوشت بیشتر درختان ربطی به سفر آن‌ها به فضا ندارد.
ویلیامز طی مصاحبه‌ای با مجله Atlas Obscura گفت: «طبق مقایسه‌ای که بین این دانه‌ها با دانه‌هایی که هرگز به ماه نرفته بودند مشخص شد که هیچ تفاوت قابل تشخیصی وجود ندارد و این همان چیزی است که همه انتظارش را داشتند».
یکی از این درختان که یک کاج صنوبر بود در کاخ سفید کاشته شد، دیگر درختان در برزیل و سوئیس کاشته شدند اما یکی از آن‌ها به امپراطوری ژاپن اهدا شد.
درختان ماه در میدان واشنگتن در فیلادلفیا، دره فورج، جنگل بین‌المللی دوستی و همچنین دانشگاه‌ها و مراکز مختلف ناسا کاشته شدند.
اولین درخت ماه در سال ۱۹۷۴ در اردوگاه تفریحی اتی کانا کاشته شد، این مکان یک مرکز تفریحی برای دختران پیشاهنگ در می‌سی‌سی‌پی است.
- از آخرین اخبار کانادا در رسانه هدهد مطلع شوید
منبع: ایسنا
