۲۰ نوامبر روز جهانی کودک است و هر سال به این مناسبت از سوی نهادهای مختلف بین المللی مراسم برگزار میشود. امسال به دلیل شیوع کووید۱۹ تمام این مراسمها لغو شده و یا به طور مجازی برگزار میشود.
به گزارش رسانه هدهد کانادا، جولی سی. گارلن، دانشیار، مطالعات کودکی و جوانی، دانشگاه کارلتون با انتشار مقالهای در «نشنال پست» به بررسی وضعیت کودکان در شرایط شیوع کووید۱۹ پرداخته است. آنچه در پی میآید گزیدهای از این مقاله است.
۲۰ نوامبر امسال ۶۶ سال از تأسیس «روز جهانی کودک» توسط سازمان ملل متحد میگذرد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیمان بین المللی حقوق بشر را که به عنوان کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد ۲۰ نوامبر سال ۱۹۸۹ تصویب و این روز را به نام روز جهانی کودک نامگذاری کرد.
گزارش اخیر یونیسف، کانادا را از نظر وضعیت خوشبختی، بهزیستی و مهارت کودک، در بین ۳۸ کشور پیشرفته جهان در رتبه ۳۰ قرار داده است.
در ادامه این مقاله آمده است: «روز جهانی کودک امسال، به دلیل شیوع کووید۱۹ باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد تا نشان بدهیم میشود کرونا را نادیده گرفت. با این وجود، آینده کودکان در شرایط شیوع کووید۱۹ که در سال ۲۰۲۰ زندگی میکنند نیز مهم است».
در حال حاضر شیوع کووید۱۹ زندگی میلیاردها کودک را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار داده و در آموزش آنها اختلال گستردهای ایجاد کرده است.
این بیماری همه گیر همچنین منجر به افزایش قابل توجهی در تعداد کودکانی شده است که در فقر چند بعدی زندگی میکنند، به این معنی که آنها به منابع اساسی مانند آموزش، بهداشت، مسکن، تغذیه و آب دسترسی ندارند.
وی در بخش دیگر از این مقاله آورده است: «من به عنوان یک نظریه پرداز فرهنگی دوران کودکی، معتقدم روز جهانی کودک فرصتی مهم برای بزرگسالان فراهم میکند تا به صدای کودکان توجه و آیندهای متفاوت را نه برای آنها بلکه در کنار آنها تجسم و ترسیم کنند».
واقعیت های کودکی در سال ۲۰۲۰
همانطور که یک مطالعه جدید نشان میدهد، بیماری همه گیر در کانادا نیز موجب بروز بحران بهداشت روان شده و همین موضوع بر کودکان بومی و سایر نژادها تأثیر گذاشته است.
جنبش «زندگی سیاهان مهم است» و مقابله با اقدامات نژادپرستان پلیس از دیگر رویدادهای سال جاری بود که تاثیر زیادی بر زندگی سیاه پوستان و بومیان کانادا گذاشت.
این حوادث در سال ۲۰۲۰ نگرانیهای زیادی را در رابطه با کودکان در شرایط شیوع کووید۱۹ در سراسر جهان ایجاد کرده است و موجب شده آنها در رابطه با آینده شان نگران بود و سوالاتی داشته باشند.
تجسم آیندهای متفاوت
وی در ادامه این مقاله آورده است: «از نظر غرب، دوران کودکی ایده آل بر محافظت از معصومیت کودکان استوار است، در صورتی که این موضوعی افسانه فرهنگی و منسوخ است که با تجارب واقعی زندگی کودکان سازگار نیست».
اگر آنچه را كه كودكان در مورد زندگی خود میگویند در این زمان چالش و تغییر، جدی بگیریم، چگونه درک ما از كودكی میتواند تغییر كند؟
وی در ادامه خودش در پاسخ به این سوال سه راهکار معرفی کرده و آورده است:
در اینجا سه راهی وجود دارد که ما میتوانیم از طریق آنها به کودکانمان کمک کنیم.
کودکان آگاه هستند
اعتقادات غربیها در مورد کودکی غالباً بر حفظ معصومیت کودکان غربی متمرکز و با مفروضات طبقه بندی گرایانه و نژادپرستانه استثنایی نیز عجین است. این فرضیات به این معنی است که گویا کودکان فقیر، بی خانمان و کسانی که ضربه روحی را تجربه کرده اند حق کودکی ندارند.
از طرفی با وجود اینکه والدین برای دوری کودکان از نگرانی، آنها را از واقعیتهای موجود دور میکنند اما این کار نیز بدان معناست که کودکان نباید چیزها را بدانند.
با این حال، شاید اکنون بیش از هر زمان دیگری، کودکان چیزهای زیادی در مورد دنیای ما می دانند و میفهمند و مشتاقند که آنها را به یکدیگر بگویند.
یک مثال عالی، سری فیلمهای ویدئویی اخیر یونیسف با عنوان «با من بیاموزید» است که در آن کودکانی از سراسر دنیا در رابطه با تجربه های خود در طول قرنطینه سخن می گویند و نکاتی را به هم سن و سالان خود آموزش میدهند. وقتی به آنچه کودکان میدانند توجه میکنیم، در واقع از آنها به عنوان همکاران مهم جامعه و جهان خود تجلیل میکنیم.
کودکان باتجربه هستند
تلاش برای حفظ بی گناهی دوران کودکی نیز به معنای محافظت از کودکان در برابر تجربیات دشوار است اما همانطور که کرونا قطعاً به ما نشان داده است، کودکان در شرایط شیوع کووید۱۹ از تبعات مشکلات دور نیستند و باید بتوانند در مورد آنچه که برایشان روی میدهد سخن بگویند. یونیسف مجموعهای از خاطرات ویدئویی را تهیه کرده که در آن نشان میدهد چگونه کودکان در سطح جهانی با اثرات ویروس کرونا کنار میآیند.
این فیلم ها از تأثیرات قرنطینه و تعطیل شدن مدارس گرفته تا فاصله گذاری فیزیکی را از دید کودکان نشان میدهد. اگرچه پذیرش اینکه کودکان با ترس یا اندوه دست و پنجه نرم میکنند برای بزرگسالان دشوار است، تصدیق و صحبت در مورد این چالشها به ما کمک میکند تا کودکان را به عنوان افرادی با تجربیات بی نظیر ببینیم.
کودکان توانایی دارند
وقتی دانش و تجربیات کودکان را به رسمیت می شناسیم، سهم مهم آنها را در خانوادهها، جوامع و جامعه خود نیز خواهیم شناخت. امسال نمونههای بسیاری از تواناییهای کودکان در ایجاد تغییر، عملکرد مسئولانه و محافظت از رفاه دیگران ارائه شده است.
از جمله کودکان در شرایط شیوع کووید۱۹ در مبارزه با این بیماری شرکای اساسی خانوادهها بودهاند. در کانادا نیز جاستین ترودو، نخست وزیر، اغلب آنها را مستقیماً خطاب قرار داده و آنها را به انجام سهم خود فرا خوانده است.
امسال، کودکان همچنین نمونههای الهام بخشی از تعامل و رهبری خود را در اعتراض و فعالیت ارائه دادهاند، مانند نولان دیویس هشت ساله از میسوری، که برای جنبش زندگی سیاهان مهم است برای کودکان یک راهپیمایی ترتیب داد.
این مثالها به ما یادآوری میکند که اگر کل جامعه ما کودکان را صالح تشخیص دهد، آنها توانایی انجام هر کاری را دارند.
امسال همچنین به ما نشان داده است كه كودكان، چنانكه اغلب به تصویر كشیده میشوند، ساده لوح، بی تجربه یا درمانده نیستند.
رابین برنشتاین، مورخ فرهنگی، بیش از هر زمان دیگری مینویسد، «وقت آن رسیده است که زبانی را بسازیم که عدالت را نسبت به بی گناهی ارزیابی کند».
آن طور که برنشتاین توضیح میدهد: «همه کودکان طبق قانون مستحق محافظت برابر نیستند، نه به آن دلیل که کودکان بیگناه هستند، بلکه به دلیل اینکه آنها انسان هستند».
به همین ترتیب، کودکان شایسته این هستند که به عنوان یک انسان دانشمند، باتجربه و توانمند شناخته شوند.
بزرگسالان میتوانند با دعوت از کودکان به مکالمه، گوش دادن به سخنان آنها و جدی گرفتن افکار و احساسات، این حق را ارج نهند.
با بازنگری در دوران کودکی از دریچه عدالت، کودکان به عنوان یکی از اساسی ترین اجزای دنیای ما، شناخته میشوند.
منبع: نشنال پست