با پایان یافتن سال ۱۳۹۹ عرصه هنر به ویژه تئاتر و نمایش ایران شاهد از دست دادن بزرگانی بود از جمله:
محمدعلی کشاورز، محمدرضا الوند، خسرو پایاب ، حسن عقیقی، بهمن مفید، شکوه نجمآبادی، سیروس گرجستانی، سوسن بقا شانجانی، مسعود سمیعی، میلاد حاجیزاده، ابراهیم برومندیان، علی باسره، عباس جوانمرد، نصرتالله وحدت، هوشنگ معتمدی، صدیقه کیانفر، سیدحمزه حسینی، کریم اکبری مبارکه، ، عباس زمانی، پرویز پورحسینی، رضا نصرالله لنکرانی، ناصر ایزدفر، اسفندیار ملایری، علیرضا رنجبر، محمدعلی بخشنده، ابراهیم اثباتی، محمد اسدی، قدرتالله صالحی، محمود فتح نیا و مصطفی جنتی عطایی.
قدرتالله صالحی
قدرت الله صالحی بازیگر و کارگردان نام آشنای تئاتر ایران در اولین ماه از سال ۱۳۹۹ در پی ابتلا به سرطان درگذشت. وی در ۱۳۳۱ در گرگان چشم به جهان گشود و از دانشگاه هنر تهران در رشته کارگردانی فارق التحصیل شد. صالحی در نمایش های ماهیگیران، چاه، همچون گلاب پاش و عیار، دیوارها را پاک نکنیم، یک پوند دریافتی و تله موش بازی یا کارگردانی کرده است.
حسن عقیقی
در دومین ماه سال ۱۳۹۹ کرونا جان حسن عقیقی تعزیه خوان ایرانی را در حالی که فقط ۴۳ سال سن داشت، گرفت . موفق ترین کارهای عقیق را می توانیم در تعزیه هایی با همکاری علی اصغر دشتی مشاهده کنیم.
شکوه نجمآبادی
شکوه نجم آبادی بازیگر تئاتر باغ آلبالو نیز در دومین ماه سال ۱۳۹۹ در فرانسه چشم از جهان فروبست. عرصه هنر بازهم عزادار شد، وی با بازی ماندگار در نمایش باغ آلبالو یاد آور بازگشایی مجموعه تئاتر شهر در پایتخت ایران است.
صدیقه کیانفر
صدیقه کیانفر بازیگر محبوب ایرانی در پی کهولت سن در سومین ماه از سال ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت. وی ۸۸ سال پیش در شهر آبادان به دنیا آمد و در سن ۲۵ سالگی فعالیت های هنری خود را از رادیو آغاز کرد و بسیلر سریع پله های ترقی را پشت سر گذاشت.
محمدعلی کشاورز
عرصه هنر اینبار عزاردار استاد کشور میشود؛ در سومین ماه از سال ۱۳۹۹ تئاتر، سینما و تلویزیون ایران شاهد مرگ محمدعلی کشاورز بود. وی در سال ۱۳۰۹ در اصفهان به دنیا آمد و درس خود را در مقطع متوسطه در هنرستان هنرپیشگی تهران در پی گرفت. کشاورز تحصیلات آکادمیک خود را در دانشکده هنرهای دراماتیک ادامه داد و در سال ۱۳۳۹ فعالیت های هنری خود را با بازی در نمایش تلویزیونی خودکشی آغاز کرد.
سیروس گرجستانی
سیروس گرجستانی در تیر ۱۳۹۹ در پی سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. وی در سال ۱۳۲۳ در بندر انزلی چشم به جهان گشود و در سال ۱۳۴۹ در تهران فعالیت های هنری خود را با حضور در تئاتر آغاز کرد و سپس وارد سینما و تلویزیون شده و آثار ماندگار بسیاری از خود به یادگار گذاشت.
مسعود سمیعی
مسعود سمیعی نمایش نامه نویس صاحب نام ایران در مرداد ۱۳۹۹ بر اثر ایست قلبی در منزل شخصی خود از دنیا رفت. وی بازیگر و کارگردان به نامی در عرصه تئاتر کشور بود. سمیعی در سال ۱۳۳۲ در لرستان به دنیا آمد در طی جنگ تحمیلی در دفاع از کشور نقش پررنگی داشت. برخی از نمایش نامه های وی باشب تا صبح، اتاق شماره ۱۳، غربتت را هیچ شعری نسرود و زیبا ترین سکوت در سنگلج می باشند.
بهمن مفید
کمتر ایرانی وجود دارد که در عرصه هنر نام استاد بهمن مفید را نشینده باشد. بهمن مفید در مرداد ۱۳۹۹ در پی ابتلا به سرطان ریه درگذشت. وی ۱۳۲۱ در تهران بود و از کودکی به تئاتر علاقه داشت و فعایت های هنری خود را از همان سال های نخستین تولد آغاز کرد. وی سپس وارد عرصه سینما و تلویزیون کشور شد و در آثار بسیاری همچون قیصر، سرود تولد، طوقی و … به نقش آفرینی پرداخت.
میلاد حاجیزاده
مرگ هولناک میلاد حاجیزاده دستیار کارگردان، مدیر تولید و بازیگر نمایش در شهریور ۱۳۹۹ در پی غرق شدن سد لتیان همه دوستاران و فعالان عرصه تئاتر کشور را داغدار کرد. وی متولد ۱۳۷۲ بود و با بزرگان بسیاری در تئاتر همکاری داشت. حاجی زاده در آثاری همچون دپوتات، سهشنبههای لعنتی و … فعالیت داشته است.
ابراهیم برومندیان
در شهریور ۱۳۹۹ ابراهیم برومندیان بر اثر ابتلا به بیماری کلیوی دار فانی را وداع گفت . وی نویسنده و کارگردان تئاتر کودک و نوجوان کشور بود که از وی آثار تاثیر گذار بسیاری به یادگار مانده است. تئاتر کودک و نوجوان پیشرفت خود را مدیون خدمات و فداکاری های این هنرمند بزرگ است.
علی باسره
در شهریور ۱۳۹۹ علی باسره بازیگر و کارگردان عرصه نمایش ایران در پی ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست. وی متولد ایلام بوده و فعالیت های بسیاری در حوزه تئاتر در این شهر داشت.
عباس جوانمرد
در مهر ۱۳۹۹ عباس جوانمرد در کانادا در پی کهولت سن چشم از جهان فروبست. وی نویسنده، کارگردان و بازیگر به نامی در عرصه تئاتر کشور بود. وی پایه گزار مجموعه هنر ملی و سازمان تئاتر تلویزیونی بود. وی در سال ۱۳۰۷ به دنیا آمد و در رشته کارگردانی و بازیگری تحصیلات عالیه را کسب کرد. سپس دورههای آموزش گویندگی و کارگردانی را در تلویزیون برگزار کرد. جوانمرد خدمات بسیاری به تئاتر ایران کرد از جمله اولین نمایش تلویزیونی کشور را ساخت. از دیگر آثار وی می توان به پهلوان اکبر میمیرد، افعی طلایی و بلبل سرگشته، قصه ماه پنهان، غروب در دیاری غریب، شهر آفتاب مهتاب، قصه طلسم حریر، ماهیگیر و … اشاره نمود. وی خدمات بسیاری به عرصه تئاتر ایران نمود و در چندین جشنواره از وی قدردانی شد.
نصرتالله وحدت
نصرت الله وحدت بازیگر به نام عرصه هنر و محبوب تئاتر در سال ۱۳۰۴ در اصفهان به دنیا آمد و در ۱۸ سالگی با نمایش خلیفه یک روزه در تئاتر المپ وارد عرصه تئاتر کمدی کشور شد و سپس فعالیت های خود را در قالب همکاری با رضا ارحام صدر ادامه داد.
هوشنگ معتمدی
در مهر ۱۳۹۹ هوشنگ معتمدی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون کشور چشم از جهان فرو بست. معتمدی در سال ۱۳۱۲ چشم به جهان گشود و در سال ۱۳۴۲ وارد عرصه تئاتر شد. وی که متولد کردستان بود خدمات بسیاری در این حوزه به محل تولد خود کرد و فعالیت های وی باعث معرفی این هنر شده و جوانان بسیاری در پی خدمات معتمدی به بازیگری تئاتر روی آوردند.
خسرو پایاب
ویروس کرونا در مهر 1399 جان خسرو پایاب را گرفت. پایاب در سال ۱۳۲۲ در تبریز به دنیا آمد و بعدها گروه هنری آریا را برای هنرنمایی در نمایش در این شهر بنیان گذاشت. به پاس خدمات وی در بیست و نهمین جشنواره تئاتر استانی از وی تقدیر به عمل آمد. پهلوان اکبر میمیرد، بهترین بابای دنیا و مستاجر از آثار وی است.
سیدحمزه حسینی
در مهر ۱۳۹۹ سیدحمزه حسینی تعزیه خوان و چهره ماندگار دارفانی را وداع گفت. وی از کودکی فعالیت خود را در این عرصه آغاز کرد و با علاقه و پشتکاری که داشت توانست چهره ماندگار استان گلستان شود و تاثیر به سزایی در شناخته شدن و معرفی این هنر شود.
کریم اکبری مبارکه
کریم اکبری مبارکه در اثر ابتلا به کرونا در آبان ۱۳۹۹ از دنیا رفت. وی در سال 1332 به دنیا آمد. اکبری در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران تحصیل کرد و بازیگری در تئاتر با در سال 1350 آغاز کرد و با بزرگانی مثل بهرام بیضایی، قطبالدین صادقی، بهزاد فراهانی، مجید جعفری همکاری داشت.
از مهمترین آثار وی می توان سینمایی امام علی(ع)، پهلوان اکبر میمیرد، سیمرغ سیمرغ، جانثار، دیکته، زاویه کوچ، در اعماق، پرورشگاه، گوهرشاد و … را نام برد.
مصطفی جنتی عطایی
در آبان ۱۳۹۹ مصطفی جنتی عطایی مترجم و نمایش نامه نویس پس از دست و پنجه نرم کردن با بیماری از دنیا رفت. وی در سال ۱۳۱۲ در مشهد به دنیا آمد. جنتی عطایی در طول فعالیت هنری خود ۲۵۰ نمایش نامه نوشت و چندین بار از وی به عنوان نویسنده و مترجم برتر تقدیر شد.
عباس زمانی
عباس زمانی هنرمند عرصه تئاتر کشور در آبان ۱۳۹۹ از دنیا رفت. وی نوسینده و کارگردان به نامی در این عرصه بود و تلاش های بسیاری در جهت ارتقاء این هنر در کشور نمود و با بزرگان به نامی همکاری داشت.
پرویز پورحسینی
کرونا در آذر ۱۳۹۹ جان پرویز پورحسینی بازیگر تئاتر کشور را گرفت. وی در سال ۱۳۲۰ در تهران به دنیا آمد و بازیگری را در سال ۱۳۳۹ در دانشکده هنرهای دراماتیک و دانشگاه هنرهای زیبای تهران فرا گرفت. وی با بزرگانی چون پیتر بروک، آربی آوانسیان، حمید سمندریان، بهرام بیضایی و علی رفیعی همکاری کرد. جنایت و مکافات، شیون و استغاثه پای دیوار بزرگ شهر، لئوکادیا و مرغ دریایی، کارنامه بندار بیدخش اغز آثار اوست. همچنین منصور خلج در کتاب خود به نام ماندگاران به شرح زندگانی وی پرداخته است.
اسفندیار ملایری
ویروس کرونا در آذر ۱۳۹۹ جان اسفندیار ملایری مجری و بازیگر استان لرستان را گرفت. وی از بزرگان و پیشکسوتان عرصه تئاتر و تلویزیون بود. تئاتر لرستان پیشرفت خود را وام دار زحمات بی دریغ این هنرمند است.
رضا نصرالله لنکرانی
رضا نرالله لنکرانی تعزیه خوان به نام کشور در آذر ۱۳۹۹ در پی کهولت سن دار فانی را وداع گفت. مهارت وی در تعزیه خوانی، شبیهخوانی، معین البکایی، موسیقی، وسایل و آکسسوآر تکرار نشدنی بود. برخی از لنکرانی به عنوان استاد بی بدیل این حوزه یاد می کنند.
محمدعلی بخشنده
امحمد علی بخشنده نوسینده و کارگردان عرصه تئاتر کشور در آذر ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت. وی در سال سال ۱۳۳۱ در گلپایگان چشم به جهان گشود. بخشنده علاوه بر فعالیت هنری در پی فعالیت های اجتماعی خود در بین مردم محبوبت خاصی داشت. از مهمترین آثار وی توان، خانهای در پارک، در عالم هپروت، جناغ، افسرده است رنگ زندگی، تنها، انتظار، آتش دل، آتش دلهای مرده و مداد مذهبی و … می باشند.
ناصر ایزدفر
در آذر ۱۳۹۹ ناصر در پی ابتلا به ویروس کرونا چشم از جهان فرو بست. وی در سال ۱۳۳۵ در قزوین به دنیا آمد و در رشته تئاتر تحصیل علم کرد. عشقآباد، پایاننامه، حمایت همچنان باقی است، ماداگاسکار و… از آثار وی می باشند.
علیرضا رنجبر
علی رضا رنجبر نیز در دی ۱۳۹۹ بر اثر ابتلا به ویروس کرونا رخت از جهان فرو بست. وی در سال ١٣۶٢ چشم به جهان گشود. رنجبر گریمور حرفه ای و صاحب سبکی در تئاتر بود. تیغ کهنه، آندورا، خانواده، هزار شلاق، کرگدن، بیپدر، این یک پیپ نیست، درس، آخرین بازی، بازی استریندبرگ، چیدا، سونات اشباح، طناب و مردههای بی کفن و دفن، بوفالوی آمریکایی، ننه دلاور و فرزندانش، قلادهای برای یک سگ مرده و پوستهای شکلاتی از نمایش نامه هایی هستند که وی در آنها فعالیت داشته است.
ابراهیم اثباتی
در بهمن ۱۳۹۹ ابراهیم اثباتی بر اثر ابیلا به کرونا دار فانی را وداع گفت. حوزه فعالیت وی در تئاتر آهنگسازی، نوازندگی دیوان، تنبور، سهتار بود. وی همچنین همسر نسیم ادبی بازیگر سینما و تلویزیون بود. اثباتی فعالیت در ارکستر وصال یار و هیئت مدیره انجمن موسیقی خانه تئاتر را بر عهده داشت.
سوسن بقا شانجانی
سوسن بقا شانجانی طراح لباس تئاتر کشور در بهمن ۱۳۹۹ دار فانی را وداع گفت. وی طراحی لباس را در دانشگاه هنر و معماری تهران خواند. شانجانی در نمایش های مارلون براندو، خرچنگ خانگی، جتسیمانی، این یک اعتراف است، گرگاسها ، روز به خیر آقای وزیر فعالیت هایی داشت.
محمد اسدی
در بهمن ۱۳۹۹ محمد اسدی بازیگر جوان و خوش آتیه تئاتر در کمال ناباوری چشم از جهان فروبست. وی از بازیگران به نام و محبوب عرصه تئاتر بود که در نمایش های تلویزیونی نیز به بازی پرداخته است. از آثار وی می توان به هنرپیشه نقش دوم و بازار عاشقان، گوریل پشمالو، بچههای خیابان، نادر شاه اکتور، همشهری ، روزهای به یاد ماندنی و نابغههای قرن بیست و یکم اشاره نمود.
محمدرضا الوند
باز هم ویروس کرونا در اسفند ۱۳۹۹ جان محمدرضا الوند را که از شخصیت های تاثیر گذار در عرصه هنر به ویژه تئاتر بود را گرفت . وی در سال ۱۳۴۳ در تهران در خانواده ای فرهنگی چشم به جهان گشود. الوند چندی ریاست شورای ارزشیابی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی و مدیر امور تئاتر استانهای اداره کل هنرهای نمایشی را بر عهده داشت و خدمات بسیاری به تئاتر کشور نمود.
محمود فتح نیا
همچنین در اسفند ۱۳۹۹ محمود فتحنیا معلم و طراح صحنه در عرصه تئاتر در پی ابتلا به ویروس کرونا و سکته مغزی در بیمارستانی در تهران چشم از جهان فرو بست. وی نمایش هایی مانند خانه من اینجاست، ماضی استمراری، طوفان، خورشید و خاکستر، هزارههای آه و… را طراحی صحنه نمود که با موفقیت های بساری همراه بود. از دیدگاه برخی کارشناسان طراحی صحنه وی در عرصه تئاتر بی نظیر و تکرار نشدنی است.