تحقیقات اخیر حاکی از آن است که با وجود دسترسی بیشتر کانادایی‌ها به خدمات سلامت روان در کانادا، برخی از افراد نسبت به خدمات دریافتی خود انتقاد دارند و احساس نارضایتی می‌کنند.
«کریستین هاج»، پس از ابتلای دختر ۲۱ ساله‌اش به اختلال دوقطبی با خانواده‌های کانادایی همدردی می‌کند و می‌گوید افرادی که از اختلالات روانی رنج می‌برند، نمی‌توانند به تمام داروها و درمان‌های ضروری خود دسترسی داشته باشند. دختر کریستین قبل از شروع همه‌گیری کووید به اختلال دوقطبی مبتلا شد. با این حال، بیش از دو سال طول کشید تا بتواند یک روانشناس در کانادا پیدا کند که او را بپذیرد و درمان کند. وی افزود: «دختر من به این اختلال مبتلا شده بود و دو سال طول کشید تا بتواند یک روانپزشک مناسب پیدا کند. اگر این فرآیند برای دختر من دو سال طول کشیده، پس برای افرادی که شانس و امکانات کمتری دارند چه اتفاقی خواهد افتاد؟»
یکی از تحقیقات مرکز آمار کانادا در سال ۲۰۲۱ نشان می‌دهد که تقریبا از هر پنج کانادایی ۱۲ سال به بالا، یک نفر برای سلامت روان در کانادا به کمک نیاز دارد. جالب است بدانید که حدود ۴۵ درصد از شرکت‌کنندگان این پروژه هم گزارش دادند که احساس می‌کنند خدمات سلامت روان در کانادا نیازهای آنها را برآورده نکرده یا فقط تا حدی رفع کرده است. به گفته‌ی موسسه‌ی Canadian Institute for Health Information، زمان انتظار برای دریافت خدمات سلامت روان در کانادا برای کودکان و جوانان تا سن ۱۸ سال بیشتر از بزرگسالان است و به طور کلی، میانگین زمان انتظار برای دریافت خدمات در کانادا ۲۲ روز است.
افزایش تقاضا برای دریافت خدمات سلامت روان در کانادا
این آمار نشان می‌دهد که حتی اگر کل لیست انتظار فعلی کانادا هم به طرز معجزه‌آسایی به صفر برسد، این کشور توانایی پاسخگویی به تقاضاهای جاری خود را نخواهد داشت. «تامارا هینز»، روانپزشک کودک و نوجوان، در این باره می‌گوید که لیست انتظار روانپزشکی کودکان و نوجوانان در ساسکاچوان در حال حاضر بیش از ۳۰۰ مراجعه‌کننده دارد و یکی از بیماران این لیست از ژانویه ۲۰۲۲ منتظر دریافت خدمات بوده است. به گفته‌ی هینز، بحران فعلی کانادا افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت از سلامت روان در کانادا و در عین حال کمبود روانپزشک و روانشناس است. او در ادامه گفت: «ما واقعا در تلاشیم تا بتوانیم خدماتمان را سازماندهی کنیم و به تقاضای فعلی مراجعان برسیم؛ اما در نهایت کمبود نیرو باعث می‌شود که نتوانیم خواسته مردم را برآورده کنیم. لیست انتظار ما هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود و فراتر از ظرفیت ماست. این مسئله به قدری پررنگ است که حتی اگر این لیست همین امروز به صفر برسد، طولی نمی‌کشد که ما دوباره با انبوهی از مراجعه‌کنندگان مواجه خواهیم بود. من فکر می‌کنم که علت اصلی این مسئله هم این است که روانپزشکان در حال حاضر تحت پوشش بودجه عمومی قرار دارند و همین باعث افزایش تقاضاهای جاری می‌شود. همه‌ی ما می‌دانیم که تشخیص و درمان روانشناس و روانپزشک با یکدیگر متفاوت هستند و این یکی از دلایل اصلی بروز این اتفاق است.»
هینز که در حال حاضر به عنوان استادیار روانپزشکی دانشگاه ساسکاچوان هم مشغول به فعالیت است، می‌گوید: «باید در نظر داشته باشیم که انتظار طولانی برای دریافت خدمات سلامت روان در کانادا ممکن است مستقیما مراجعه‌کنندگان را تحت تاثیر قرار دهد. به طور مثال، یکی از مراجعان من پسر نوجوانی بود که باید الان به پایه یازدهم می‌رفت؛ اما در حال حاضر در پایه دهم ثبتنام کرده و سر کلاس هم نمی‌رود. او بیش از دو سال بود که در لیست انتظار ما قرار داشت و با ADHD درمان‌نشده دست و پنجه نرم می‌کرد. ما دائما با چنین سناریوهایی سر و کار داریم و هر گونه اتلاف وقت در تشخیص و درمان بیماری می‌تواند زندگی مراجعه‌کنندگان را تغییر دهد.»
کمبود روانشناس در کانادا
دکتر «دیوید دوزویس»، استاد روانشناسی دانشگاه وسترن، در این باره می‌گوید: «من معتقدم که روانشناسان کانادایی باید تحت پوشش طرح‌های بهداشت استانی و منطقه‌ای قرار بگیرند. مراقبت از سلامت روان در کانادا درست باید مثل مراقبت از سلامت جسمی همگانی باشد و تمام افراد به آن دسترسی داشته باشند. در حال حاضر، روانشناسان تنها زمانی تحت پوشش این طرح‌ها قرار می‌گیرند که در یک بیمارستان یا کلینیک دولتی فعالیت کنند و در غیر این صورت، هزینه خدمات آنها برای سیستم بهداشت عمومی غیرضروری در نظر گرفته می‌شود. همین باعث می‌شود که مردم برای مراجعه به این اشخاص از بودجه شخصی خود استفاده کنند و یا از کارفرمایانشان کمک بگیرند.»
دوزویس در ادامه گفت: «در حال حاضر کمبود روانشناس در سیستم بیمارستان‌های دولتی کانادا بحرانی ناشی از عدم دریافت حقوق و دستمزد کافی است. همین باعث می‌شود تا متخصصان حوزه بسلامت روان در کانادا به بخش خصوصی بروند و با حقوق و مزایای بالاتر به طبابت بپردازند. لیست انتظار بخش خصوصی بسیار سریع‌تر از بخش دولتی پیش می‌رود و مراجعان سیستم عمومی حداقل شش ماه تا یک سال باید منتظر دریافت خدمات باشند.»
جالب است بدانید که بر اساس آخرین گزارشات مرکز آمار کانادا، در حال حاضر ۱۹ هزار و ۵۰۰ روانشناس در این کشور وجود دارد. «بیل مک ایون»، روانپزشک ساکن بریتیش کلمبیا، در این باره می‌گوید: «دولت کانادا باید برای حل این بحران درمان اعتیاد و سایر مشکلات سلامت روان در کانادا را ادغام کند. مراجعان فعلی من در حال حاضر به مراکزی نیاز دارند که هر دوی این خدمات را در آن واحد ارائه دهند. این طرح برای کانادا بسیار حائز اهمیت است. جامعه روانشناسی موظف است تا از هیچ تلاشی برای درمان بیمار دریغ نکند و در صورت عدم وجود این طرح، اختیارات ما هم محدود خواهند شد. به طور مثال، درمان فردی که دچار روان‌پریشی یا اختلال دوقطبی یا افسردگی است، نیازمند ارائه طرح‌های جلوگیری از مواد مخدر و مصرف بیش از حد آن هم است و این دو مسئله اغلب باید به صورت همزمان درمان شوند. من می‌دانم که برخی از مراکز در انتاریو این کار را انجام می‌دهند و سیستم سلامت روان در کانادا به طور کلی در این استان وضعیت بهتری دارد.»
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌بی‌سی
