زنان مبارز در ادبیات کهن ایران
زنان در طول تاریخ به عنوان کنشگران فعال توانسته‌اند اثرگذار باشند. به تصویر کشیدن زنان مبارز در ادبیات و فرهنگ عامه موضوع مطالعه تاریخ، مطالعات ادبی، مطالعات فیلم، تاریخ فولکلور و اساطیر است. شکل کهن الگوی زن سلحشور نمونه‌ای از یک چیز عادی است که در برخی فرهنگ‌ها اتفاق می‌افتد .زن جنگجو بخشی از یک سنت طولانی در بسیاری از موارد مختلف است فرهنگ‌هایی از جمله فیلم‌های رزمی چینی و ژاپنی، اما جذابیت آن‌ها برای مخاطبان غربی احتمالاً جدیدتر است. زنان مبارز بعنوان نمادی برای توانمندسازی فمینیست‌ها، با تأکید بر اختیار و توانایی زنان، مورد توجه قرار گرفته‌اند برای قدرت به جای الگوی مشترک زنان.
یک شخصیت اسطوره‌ای همیشه به معنای یک شخصیت خیالی نیست، بلکه کسی است که داستان از او نقل شده است که وارد میراث فرهنگی یک قوم شده است.
برخی از زنان مبارز در سوابق کتبی مستند شده‌اند و به عنوان بخشی از تاریخ محسوب می‌شوند. شاهنامه فردوسي از زنان بسیاری نام مي‌برد كه برخي سنت شكني كرده و حماسه آفريده‌اند.
فرانک، پس از مرگ همسر، دلیرانه در میدان نبرد علیه ضحاک پای می‌فشارد و تا پایان پیش می‌رود. جریره، پس از فرود سیاوش همه دژ را به آتش می‌کشد، همه اسبان تازی را می‌کشد و سرانجام خودکشی می‌کند تا بدست دشمن نیفتد .
از مشهورترین نمونه‌های ایرانی زن جنگجو در ادبیات کلاسیک ایران میتوان گردآفرید در شاهنامه فردوسی را نام برد که هم تراز پهلوانان مرد شاهنامه است. او قهرمانی بود که علیه سهراب (قهرمان دیگر ایرانی که فرمانده ارتش تورانی بود) جنگید و نیروهای تورانی را که به سمت ایران می‌رفتند به تأخیر انداخت. او نمادی از شجاعت و خرد برای زنان ایرانی است.
یوتاب سردار زن ایرانی که خواهر آریوبرزن (هخامنشی) سردار نامدار ارتش شاهنشاهی داریوش سوم هخامنشی بوده است.
او نیز مانند برادرش آریوبرزن در کوهستان‌های محل نبرد، حوالی استان کهکیلویه و بویراحمد امروزی یا نواحى بهبهان امروزى در استان خوزستان تا آخرین نفس مبارزه کرد. یوتاب در نبرد با اسکندر مقدونی ۳۳۰ (پیش از میلاد) همراه آریوبرزن فرماندهی بخشی از ارتش را بر عهده داشته است. او در کوه‌های بختیاری راه را بر اسکندر بست.
در شاهنامه فردوسی از دیگر زنان مبارز که بارها سر به شورش گذاشته و سپاهی را رهبری کرده است، نام برده شده است.
گُردیه یا گُردیا. گردیه نخست، زن بهرام پسر سیاوش (بهرام سیاوشان) یکی از سرداران ایران در زمان هرمز چهارم بود. که به همراه بهرام چوبینه به جنگ با هیطاله فرستاده شد و به همراه او شورش کرد. بعد از جلوس بهرام چوبینه به تخت؛ بندوی که در فراری دادن خسرو به روم نقش داشت اسیر گشت. و نزد بهرام سیاوشان زندانی بود تا اینکه بندوی موفق شد او را فریب داده و از دست بهرام سیاوشان بگریزد. و برای کمک به خسرو و گرد آوردن نیرو به آذربایجان برود؛ بهرام چوبینه به این علت بهرام سیاوشان را اعدام کرد.
از آنجا که همسر بهرام سیاوشان را خواهر بهرام چوبینه دانسته‌اند اکنون باید دانست که زن بهرام سیاوشان همان گردیه خواهر مشهور بهرام چوبینه بوده‌است (که به اشتباه عنوان یا تحریف شده که او همسر برادرش بهرام چوبینه بوده. از همه قراین برمی آید که گردیه شاید به همین دلیلِ کشته شدن شوهرش، با بهرام چوبینه سر ناسازگاری گذاشت اما همچنان در اطاعت برادرش و همراه او ماند. بعدتر همراه خسروپرویز شد گستهم را به قتل رساند و به همسری خسرو پرویز درآمد.
ادبیات حماسی ایران و بازتولید آن در دوران قاجار
مقوله ناز در ادبیات فارسی! از نگاه انسان امروز و جامعه امروز
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
