مراسم سومین سالگرد درگذشت عباس کیارستمی در مونترال با پخش مستند 76 دقیقه 15 ثانیه صورت گرفت.
در این مراسم که با یاری فرهنگ دوستان و کمک رسانه هدهد کانادا شکل گرفته بود، تنها صدای خودش بود که در تمام مدت پخش میشد و تصویر او بود که دیده میشد.
اما در بخش مقدماتی این برنامه سخنان استاد نظام کیایی و گفتنی هایی درباره کیارستمی که هرگز در جایی گفته نشده بود، زیبایی خاصی به این مراسم میداد.
محمد راد مدیر مسئول رسانه هدهد کانادا نیز در پاسخ به این سئوال که چرا کافه شیراز مونترال را محل مناسبی برای این برنامه تشخیص دادند گفت: ما به هیچ عنوان دنبال تجاری سازی این مراسم نبودیم و در جستجوی محیط دنج و صمیمی بودیم که هرکسی آزادانه بدون اینکه حتی نامی از او پرسیده شود بتواند در این مراسم شرکت کند.
همچنین در پایان نیز از مدیریت محترم کافه شیراز مونترال بابت هماهنگی این برنامه تشکر ویژه ای صورت گرفت.
کیارستمی به سال ۱۳۱۹ در تهران متولد شد، او کار را در کانون پرورش فکری کودک و نوجوان آغاز کرد و بعدها فیلم‌سازی شد که در سینمای جهان بسیار تاثیرگذار و آثار وی با استقبال فراوان ناقدان، داوران، کارگردانان، فستیوال‌ها و بنیادهای فرهنگی و هنری جهان روبه‌رو گردید.
«طعم گیلاسش» با یک «کلوزاپ»ی واقع در «خانه دوست کجاست»، را «باد خواهد برد» و شاید این باد، هنرمندان و هنردوستان را با طعم گیلاسی در یک کلوزاپ برده است و ما بی خبریم .
کیارستمی برنده چندین جایزه بزرگ سینمایی است. ابن هنرمند چیره دست پنج بار نامزد جایزه نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و در سال ۱۹۹۷ در پنجاهمین دوره جشنواره فیلم کن برای فیلم طعم گیلاس این جایزه را گرفت.
در جشنواره‌های متعدد معتبر فیلم جهان به عنوان داور حضور داشته‌است و با چهار دوره داوری در جشنواره فیلم کن در سالهای ۱۹۹۳، ۲۰۰۲، ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ در میان هنرمندان ایرانی پیشتاز است. کیارستمی همچنین با دریافت ۳۲ دست‌آورد شخصی، پرافتخارترین هنرمند ایران به‌شمار می‌رود.
شخصیت برجسته او را نه تنها بزرگان عرصه هنر داخل کشور بلکه بنام های هنری خارج از کشور ستودند؛
«ژروم بارون» دبیر جشنواره فیلم نانت درباره مرحوم کیارستمی و چگونگی آشنایی با او می گوید:
کار سختی است که بتوانم کوتاه در مورد کیارستمی حرف بزنم، اولین دیدار من با او زمانی بود که ۱۸ سال داشتم و نسبت به ایران و سینمای ایران بی اطلاع بودم. در آن زمان فیلم «خانه دوست کجاست» را دیدم و برایم باورکردنی نبود، در سال ۱۹۷۰ که او را کشف کردیم ۲۰ سال بود که در ایران کار می کرد؛ کیارستمی همزمان کارهایی برای موزه ها انجام می داد و ما مدام دنبال او بودیم و نمی توانستیم به او برسیم.
«دینا یوردانووا» موسس و رییس مرکز مطالعات فیلم دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند هم درباره کیارستمی چنین می گوید:
در مورد کیارستمی خیلی می شود حرف زد و حتی من در سال گذشته در دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند، سمپوزیومی در مورد کیارستمی برگزار کردم که ساعتها در مورد او صحبت کردیم. سال گذشته نیز فیلم «۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با عباس کیارستمی سیف اله صمدیان را دیدم که خیلی تاثیرگذار بود.
لوسیا نجیب، استاد مطالعات سینمایی دانشگاه ریدینگ انگلستان اما کیارستمی را چنین توصیف می کند: کیارستمی انسان بزرگی است که حرف زدن درباره او بسیار سخت است، چنین آدم هایی بینش و نگرش بزرگی دارند و فراتر از زمان می اندیشند، اگر فیلم «کلوز آپ» را دیده باشید، متوجه می شوید که او با مفاهیم بسیاری در سینما آشنا بوده است. از طریق کیارستمی می توانم بفهمم که چرا ایرانی ها اینقدر ذهن شاعرانه ای دارند و به این خاطر از او متشکرم.
۷۶ دقیقه و ۱۵ ثانیه با کیارستمی / اکران رایگان یک پرتره سینمایی در مونترال به مناسبت سالگرد…
فیلم هفته: استاد ایرانی در رتبه سوم پنجاه فیلم برتر قرن بیست و یکم مجله نیویورکر
از طریق کیارستمی می توانم بفهمم که چرا ایرانی ها اینقدر ذهن شاعرانه ای دارند
