کسانی که مشکلات سلامت روانی جدی را تجربه می‌کنند، اغلب با بدنامی اجتماعی مواجه می‌شوند، اما یک تحقیق جدید حاکی از آن است که اعضای نزدیک خانواده افراد مبتلا به بیماری های روانی نیز بار سنگین این بدنامی را تحمل می‌کنند.
از هر سه عضو خانواده کسانی که با بیماری های روانی ناشناخته مانند اسکیزوفرنی یا اختلال در تفکر سر و کار دارند، یک نفر می‌گوید به دلیل داشتن رابطه نزدیک با بیمار احساس انزوا و تحقیر می‌کند.
در این تحقیق عنوان شده؛ ما قصد داشتیم تا با گروهی از افرادی که فکر می‌کنیم به این دلیل به حاشیه رانده شده‌اند، ارتباط بگیریم. و یکی از چیزهایی که بلافاصله متوجه شدیم این است که این افراد واقعا به خوبی مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. «جوئل گلبدبرگ»، استاد بهداشت گروه روانشناسی دانشگاه یورک در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: « همین عمق انزوای این افراد را نشان می‌دهد. ما همچنین متوجه شدیم که اعضای خانواده افراد مبتلا حمایت مورد نیاز خود را حتی از دیگر اعضای خانواده هم دریافت نمی‌کنند.»
این پدیده اساس یک اثر منطقه‌ای است که به دلیل تبعیض هدفمند ایجاد می‌شود؛ زمانی که یک گروه یا شخص مستقیما توسط جامعه یا افراد دیگر از اجتماع متمایز می‌شود و اطرافیانش هم تاثیرات آن را احساس می‌کنند.
بررسی اعضای خانواده افراد مبتلا
محققان از طریق تعدادی از گروه‌های حمایتی و بهداشتی، از جمله Institute for Advancements in Mental Health، انجمن بهداشت روانی کانادا، مرکز خدمات بهداشت اجتماعی Reconnect و انجمن اسکیزوفرنی یورک، اعضای خانواده افراد مبتلا به بیماری های روانی شدید از جمله اسکیزوفرنی، اختلالات روان‌پریشی، شخصیت دو قطبی . افسردگی شدید را مورد بررسی قرار دادند.
آنها در مجموع ۱۲۴ عضو خانواده را بررسی کردند که ۸۱ نفر از آنها با فرد بیمار در یک خانه زندگی می‌کردند و ۴۳ نفر محل سکونت مجزایی داشتند. از اعضای این خانواده‌ها خواسته شد تا در پرسشنامه‌ای شرکت کنند که شامل سوالاتی مانند موارد زیر می‌شد:
- آیا تا به حال احساس کرده‌اید که باید بیماری فرد مبتلا را در مقابل دیگران پنهان کنید؟
- آیا احساس می‌کنید که افرادی را دارید که در صورت لزوم به آنها تکیه کنید؟
این افراد تنهایی، انزوا، سرزنش و شکست را احساس کرده‌اند. بسیاری گفتند که انگار حمایت نمی‌شوند و یک سوم اعضا هم توسط دیگر اعضای جامعه دچار ننگ اجتماعی شده بودند. یکی از مادران ۶۲ ساله که پسرش مبتلا به اسکیزوفرنی است به محققان یورک گفت که پس از تشخیص بیماری، دیگر اعضای خانواده از او و پسرش دوری کردند. وی افزود: «وقتی به خانواده‌مان گفتیم، ما را از خانه بیرون کردند. من خیلی آسیب دیده‌ام و بسیار عصبانی هستم.»
یکی دیگر از شرکت‌کنندگان این پروژه گزارش داد که خواهرشان پس از تشخیص بیماری یکی از اعضای خانواده با آنها قطع رابطه کرده است.
تاثیر رسانه
حدود یک درصد از جمعیت کل دنیا به اسکیزوفرنی مبتلا هستند. این بیماری معمولا با توهمات شنیداری، هذیان و اختلال فکری همراه است. و می‌تواند به شدت بر تصمیم‌گیری افراد مبتلا تاثیر بگذارد. به گفته‌ی محققان این بیماری به شدت در رسانه‌ها بد جلوه داده شده است. و همین باعث می‌شود که اعضای جامعه نسبت به آن دید درستی نداشته باشند.
گلدبرگ می‌گوید: «چیزی که مردم معمولا درباره افراد مبتلا به اسکیزوفرنی می‌شنوند این است که داروهایشان را مصرف نمی‌کنند یا اعمال خشونت‌آمیزی دارند. همین‌ها اساس بدنامی اجتماعی را در رابطه با مبتلایان و اعضای خانواده‌شان شکل می‌دهد.»
محققان دریافتند که اعضای خانواده‌ای که با افراد مبتلا به بیماری های روانی جدی در یک خانه زندگی می‌کنند به احتمال بیشتری بدنامی اجتماعی را تجربه خواهند کرد. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها وظایف مراقبتی بیشتری دارند که همین باعث استرس بیشتر و خطر فرسودگی می‌شود.
مادر ۵۸ ساله یک پسر ۲۴ ساله مبتلا به بیماری روانی جدی در این مطالعه گفت: «تربیت فرزند با وجود نگاه مردم بسیار سخت است. ما سالها به دلیل این بیماری توسط افراد مختلف مانند خانواده، متخصصان، معلمان و حتی غریبه‌ها هم به عنوان والدین بدی شناخته می‌شدیم. این به شدت به ما احساس شکست، درماندگی، ناامیدی، سردرگمی و انزوا می‌داد و خودمان را سرزنش می‌کردیم.»
این افراد دائما احساس می‌کردند که زندگی خودشان دیگر اهمیتی ندارد. «گوردون فلت»، یکی از نویسندگان این پروژه تاکید می‌کند که این احساس اهمیت نداشتن می‌تواند منجر به سایر مشکلات سلامت روان شود و یا آن را تشدید کند. سایر اعضای خانواده که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند، نمی‌توانند درباره تجربیات خود با دیگران صحبت کنند. چون نمی‌خواهند به آنها آسیب برسانند یا به دغدغه‌های آنها اضافه کنند. این افراد در نهایت احساس می‌کنند که زندگی‌شان به طور کلی اهمیت کمتری دارد.
محققان همچنین به این مسئله اشاره کردند که پیدا کردن این افراد از طریق شبکه‌های اجتماعی حاکی از آن است که آنها از طریق فضای مجازی حمایت می‌شوند. همین نشان می‌دهد که ممکن است آمار و ارقام فعلی حتی بیشتری از آنچه که به نظر می‌رسد، باشد. آنها امیدوارند بتوانند مداخلاتی را برای کمک به این گروه انجام دهند.
گلدبرگ می‌گوید: «اگر احساس بی‌اهمیت بودن می‌کنید. و حس می‌کنید اطرافیانتان طوری با شما رفتار می‌کنند که انگار نامرئی هستید. ممکن است وضعیت کلی شما دچار خطر باشد و تاثیرات مضری را تجربه کنید. ما می‌خواهیم به این افراد بگوییم که زندگی آنها اهمیت دارد و آنها نامرئی نیستند.»
آلزایمر یکی از انواع بیماری‌های زوال عقل
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
