مارگارت آتوود، نویسنده کانادایی در آخرین مصاحبه خود پیرامون داستان جدیدش با عنوان بچههای بزرگ در جنگل، از مطالب جدیدی سخن میگوید.
به گزارش رسانه هدهد کانادا، نیویورکر اخیرا مصاحبهای با اتوود، شاعر، داستاننویس، منتقد ادبی، فعال سیاسی سرشناس کانادایی انجام داد. این نویسنده پر سابقه با نوشتن آثاری مانند سرنوشت ندیمه، اکنون در سراسر جهان طرفداران خود را دارد. او برنده جوایز نفیس ادبی نظیر پرنسس آستوریاس و آرتور سی. کلارک شده و تاکنون بیش از پنج بار نامزد جایزه بوکر شده و یک بار موفق به کسب این جایزه نفیس نیز گردیده است. خانم مارگارت اتوود از بنیانگذاران بنیاد نویسندگان کانادا با هدف تقویت جامعه نویسندگی این کشور است.
این نویسنده کانادایی آثار زیادی اعم از رمان، داستان کوتاه، کتاب های مستند و بیوگرافی دارد. جدیدترین نوشته او داستان «بچههای بزرگ در جنگل» است که با وجود ویروس کرونا، بارها از جانب محافل مختلف ادبی درخواست برای بازخوانی داستان از سوی نویسنده برای طرفداران مشتاقش مطرح شده است.
سوالاتی که از جانب خبرنگاران نیویرکر در مورد داستان بچههای بزرگ در جنگل مطرح شد همگی محوریتی بر ارتباط شخصیتها و محتوا با زندگی شخصی نویسنده دارد. برای مثال در داستان، دو خواهر سالخورده اوقات خوبی در کلبهای کنار دریاچه سپری میکنند که از زمان کودکی در این کلبه سر کردهاند. این کلبه و سایر مکانهایی که در داستان به آنها پرداخته شده مکان هایی هستند که خود نویسنده در آنجا بوده و اکنون تجربه لذت حضورش را با مخاطبان نیز به اشتراک گذاشته است. در مورد تاثیر اماکن اشاره شده بر سرنوشت شخصیتهای داستان که دو خواهر هستند باید گفت در واقع، چنین توصیفهای دقیقی که برای خواننده لذتبخش باشد از تجربیات و خاطرات خود نویسنده نشات میگیرد که تابستان های سالهای کودکیش را همراه پدری زیستشناس و خواهر بزرگترش در کلبهای جنگلی سپری کرده و چنین تصویری را هم به نمایش گذاشته است.
این داستان با درونمایه زندگی روزمره و گذرعمر و روایت پیری انسانها رقم خورده است. البته مارگارت آتوود علاوه بر داستان خودش، کتاب های محبوبش با مضمونی مشابه را معرفی میکند مانند رمان «فرشته سنگ» مارگارت لارنس، داستانهای آلیس مونرو مخصوصا داستان خرسی در کوهستان، رمانهایی مثل ارباب حلقهها در فصل آخر همگی به مضمون گذر عمر و روزگار اشاره دارد که خواندن آنها خالی از لطف نیست.
منبع: ایبنا