کارشناسان میگویند که بحران بی خانمانی یک مشکل رو به رشد در کانادا است و برای مقابله با آن، بسیاری از سازمانها و موسسات دولتی در حال استفاده از فناوریهای جدید هستند. یکی از ابزارهای موجود در این زمینه، هوش مصنوعی (AI) است که میتواند دادهها را با استفاده از الگوریتمها برای پیش بینی آینده مرتب کند.
در برخی موارد، این فناوری میتواند به شهرداریها کمک کند تا بهتر بفهمند که چه کسانی در معرض خطر بیخانمان شدن مزمن هستند. بیخانمانی مزمن اصطلاحی است که برای توصیف افرادی که یک سال یا بیشتر بدون خانه بودهاند، استفاده میشود.
الگوریتم دیگری نیز میتواند از هزاران نقطه ورودی داده برای پیشبینی اینکه کدام جوامع در کانادا جمعیت بیخانمانهای بیشتری را مشاهده میکنند و عواملی که منجر به بیخانمان شدن افراد میشوند، استفاده کند.
«تیم ریشتر»، رئیس اتحادیه کانادا برای پایان دادن به بحران بی خانمانی (CAEH) میگوید: «از لحاظ نظری، با هوش مصنوعی میتوانید اقدامات پیشگیرانهای را هدف قرار دهید. هوش مصنوعی ممکن است به یک برنامه ریز شهری کمک کند، برای مثال، میتواند بگوید که برای جلوگیری از بحران بی خانمانی چه نوع مسکن و چه میزان اجارهای در محلهها لازم است.»
پیشبینی شرایط افراد در معرض خطر
پس از همهگیری کووید-۱۹، «کریگ کوپر»، مدیر خدمات پایداری مسکن در شهر لندن، شاهد دو برابر شدن دسترسی مردم به سیستم سرپناه شهرداری بود. او در مصاحبهای به سیتیوی نیوز گفت: «ما تقریباً سه برابر بیشتر از هر زمان دیگری شاهد بحران بی خانمانی در جامعه خود هستیم.»
شهر لندن در جنوب غربی انتاریو، چند ساعت از مرز ایالات متحده فاصله دارد و میزبان تعدادی از مدارس دوره متوسطه است. کوپر گفت که این شهر در مسیر تبدیل شدن به یکی از شهرداریها با سریعترین نرخ رشد در کشور قرار دارد که همین امر باعث ایجاد فشار بیشتری بر تامین مسکن و اجاره و افزایش بحران بی خانمانی شده است.
کوپر ادامه داد: «ما شاهد آن هستیم که سالمندان بسیار بیشتری از درهای کشور ما عبور میکنند، خانوادههای بسیار بیشتر، تازه واردان بسیار بیشتر و همچنین پناهجویان بیشتری وارد مرزهای کانادا میشوند. از هر جهت، ما مردمی را میبینیم که بحران بی خانمانی را تجربه میکنند.»
کوپر گفت که مانند بسیاری از شهرهای کانادا، برنامههای تامین اجتماعی لندن با کمبود بودجه، کمبود منابع و تقاضای بیش از حد مواجه است. این شرایط سازمانها را مجبور میکند تا فهرست اولویت مسکن داشته باشند، که مشخص میکند چه کسی ابتدا به کمک نیاز دارد و بیشتر در معرض بحران بی خانمانی قرار گرفته است. شهر لندن برای دستیابی به چنین فهرستی در سال ۲۰۲۱ یک الگوریتم هوش مصنوعی را به کار گرفت. کوپر توضیح داد: «این ابزاری است که ما از آن استفاده میکنیم و در واقع احتمال بیخانمان شدن افراد را برایمان پیشبینی میکند.»
هوش مصنوعی یک فهرست ارائه کرد، که یک لیست داوطلبانه است که در پناهگاههای شهری و پشتیبانیهای کمکی مورد استفاده قرار میگیرد تا تخمین بزند که یک فرد بر اساس شرایطش چقدر در معرض خطر بحران بی خانمانی مزمن است. به طور کلی ثابت شده است که این مدل برای کارشناسانی که برای درک بهتر این وضعیت کار میکنند مفید است، اما کوپر گفت که این ابزار مشکل را حل نمیکند.
او گفت: «حتی اگر هوش مصنوعی بگوید که کسی ۱۰۰ درصد به طور مزمن با بحران بی خانمانی روبهرو است، ما جایی برای اسکان آنها نداریم… ما هیچ انبار مسکنی نداریم.»
مدلهای پیشبینی کننده بی خانمانی در کانادا
گزارش سازمان آمار کانادا، منتشر شده در ژوئن ٢٠٢٣، میگوید که دادههای سال ٢٠١٨ نشان داده است که در یک روز بیش از ٢٥ هزار نفر در ٦١ جامعه با بحران بی خانمانی روبهرو شدهاند. این گزارش خاطرنشان میکند که تخمین زده میشود که طی یک سال ٢٣٥ هزار نفر در سراسر کشور یک نوع بحران بی خانمانی را تجربه کنند.
از آنجایی که هوش مصنوعی تنها میتواند نتایج را پیش بینی کند، دولتها و سازمانها باید از دانش ارائه شده برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت بی خانمانی در کانادا استفاده کنند.
در کلگری، «آلینا ترنر»، مدیر عامل HelpSeeker، یک شرکت فناوری که برای رسیدگی به مشکلات اجتماعی کار میکند، گفت است که آنها متوجه عدم توجه به فوریت این موضوع توسط مقامات شدهاند.
در حالی که همهگیری در سال ٢٠٢١ در حال آشکار شدن بود، تیم متخصص فناوری و هوش مصنوعی او الگوریتمی را به کار بردند که میتوانست پیشبینی کند که تعداد بیخانمانها کجا و تا چه اندازه پس از کووید افزایش خواهد یافت. این تیم با استفاده از دادههای ٦٠ شهرداری مختلف در سراسر کانادا، اطلاعات عمومی در مورد استفاده از سرپناه، برآورد بیخانمانهای پنهان، روند تورم، تعداد بیکاری و سایر عوامل مانند بحران مسکن و اجاره را جمعآوری کرده بود.
با ارائه سناریوهای مختلف، هوش مصنوعی توانست پیشبینی کند که کدام شهرها احتمالاً تحت تاثیر این عوامل ترکیبی شاهد افزایش بحران بی خانمانی خواهند بود.
برخی از پیشبینیها شامل این بود که چگونه منطقه مترو ونکوور و منطقه تورنتو بزرگ با سرعت بیشتری نسبت به دیگر مراکز شهری شاهد افزایش بحران بی خانمانی خواهند بود. همچنین پیشبینیها حاکی از آن است که شهرهای جنوب آلبرتا و همچنین سایر استانهای پریری شاهد «هجوم بیسابقه» بیخانمانها خواهند بود.
پس از تجزیه و تحلیل محاسبات، ترنر و تیم او با دولتهای سراسر کشور وارد مذاکره شدند تا زنگ خطر را برای بحران بی خانمانی به صدا درآورند. او گفت: «شما میتوانید زنگ خطر را به صدا در آورید، اما اگر کسی به هر دلیلی به آن گوش ندهد یا قدرت انجام کاری در مورد آن را نداشته باشد، به همان نقطهای میرسید که هوش مصنوعی کاربرد خود را از دست میدهد.»
کمبودهای هوش مصنوعی
«ریشتر» از CAEH تاکید میکند که علیرغم پیشرفتهایی که هوش مصنوعی داشته است، هنوز هم کاستیهایی در این فناوری در زمینه رسیدگی به موضوع بی خانمانی در کانادا وجود دارد. ریشتر در مصاحبهای گفت: «من فکر میکنم منصفانه است که بگوییم اگر دادههای خوب و درک روشنی از علل داشته باشیم، هوش مصنوعی میتواند ابزاری برای کمک به جلوگیری از بی خانمانی در کانادا باشد.»
ریشتر افزود که تخمین دقیق تعداد افراد بی خانمان در کانادا بسیار دشوار است. برخی از افرادی که خانه ندارند ممکن است موج سواری کنند یا از جستجوی برنامههای دولتی سر باز بزنند، که این امر میتواند منجر به عدم شمارش آنها توسط الگوریتمهای هوش مصنوعی یا به طور کلی شود.
بسیاری از شهرداریها در کانادا از فهرست نامهای خود در پناهگاهها استفاده میکنند که گاهی اوقات به دلیل ازدحام جمعیت مجبور میشوند مردم را پس بزنند. سایر شهرها از شمارش لحظه به لحظه استفاده میکنند، که تعداد افراد بدون خانه را در یک روز معین میشمارد و تنها تصویری کلی از موضوع را ارائه میدهد.
در نهایت، ریشتر گفت که هوش مصنوعی یک راه حل نهایی نیست. این ابزار میتواند به ما کمک کند تا یک مشکل را حل کنیم، اما به خودی خود راه حل نهایی نیست.
ربات های هوشمند و هوش مصنوعی؛ راه حلی برای بحران مسکن بریتیش کلمبیا
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سیتیوی