آلمان آخرین راکتورهای هستهای خود را تعطیل کرد
نیروگاه هستهای RWE Emsland واقع در لینگن – آلمان به همراه دو رآکتور تجاری باقیمانده آلمان به عنوان بخشی از برنامهریزی طولانی مدت این کشور برای دور شدن از انرژی هستهای تعطیل شد.
به گزارش رسانه هدهد کانادا به نقل از هافینگتون پست، آلمان بحث انرژی هستهای را با تعطیلی سه رآکتور آخر خود تنها چند ماه پس از آنکه بزرگترین اقتصاد اروپا زمستان گذشته را برای عبور از بحران انرژی رو به زغال سنگ، شمع و هیزم روی آورده بود تکمیل کرد.
در سالهای اخیر با رسیدن میزان انتشار سوختهای فسیلی به سطوح بحرانی و تمرکز فعالان محیطزیست بر تغییرات آب و هوا شاهد افزایش جنبشهای ضد هستهای در جهان هستیم.
در برلین و مونیخ، مرکز ایالت جنوبی بایرن، جشنی همراه با حضور گروههای موسیقی گرفته شد.
در یک بروشور آنلاین در این رابطه نوشته است: آلمان پس از دههها کار سخت، در حال حذف تدریجی انرژی هستهای است. این موفقیت مشترک ماست! ما اجازه نمیدهیم آن را از ما بگیرند… ترس را کنار میزنیم و در نهایت آنرا ( انرژی هستهای ) را خاموش میکنیم!
نه تنها آلمان بلکه کالیفرنیا، نیویورک، ایتالیا، تایوان و تقریباً هر جای دیگری که انرژی هستهای را کنار گذاشتهاند، در سوختهای فسیلی نیز تا حد زیادی تفاوت ایجاد کردهاند.
محققان مؤسسه فناوری ماساچوست، در مطالعهای که این هفته منتشر شد، به این نتیجه رسیدند که راکتورهای هستهای ذراتی را در هوا منتشر میکنند که منجر به هزاران مرگ زودرس به ویژه در جمعیتهای فقیر و حاشیهنشین میشود.
با وجود میلیاردها یورویی که آلمان برای انرژیهای تجدیدپذیر خرج کرده، شش رآکتوری که اکنون از پایان سال ۲۰۲۱ تعطیل شدهاند، بیش از مجموع پنلهای خورشیدی این کشور برق بدون کربن تولید میکنند .
اکتبر گذشته مخالفان انرژی هستهای که به دنبال پایان دادن به معاملات اورانیوم با روسیه و همچنین توقف فاز هستهای بدون تمدید طول عمر و از کار انداختن تولید عنصر سوخت در لینگن و همچنین غنیسازی اورانیوم در گرونائو در وستفالن و آلملو در هلند بودند در یکایستگاه قطار در نیدرزاکسن – آلمان راهپیمایی کردند.
در طول جنگ سرد، تبلیغات شوروی کسانی را که در آلمان شرقی کمونیستی زندگی میکردند تشویق میکرد تا به نیروگاههای هستهای بهعنوان توانمندی تکنولوژیک افتخار کنند. اما در آلمان غربی دموکراتیک، جنبش ضد هستهای در دهه ۱۹۷۰ به عنوان واکنشی به ترس از نابودی توسط سلاحهای اتمی انباشته شده در دو طرف مرز منجر شد.
فروپاشی فاجعهبار سال ۱۹۸۶ در چرنوبیل اوکراین نیز این ایده را تأیید کرد که نیروگاههای هستهای غیرنظامی تهدیداتی مشابه بمبها دارند.
پس از اتحاد مجدد آلمان در سال ۱۹۹۰، این کشور ساخت نیروگاههای هستهای جدید را متوقف کرد با این وجود ۱۷ رآکتور باقی مانده آن طی دو دهه حداقل یک چهارم برق آلمانیها را تأمین میکردند. در سال ۲۰۱۰، از آنجایی که نگرانی در مورد تغییرات آب و هوایی، امتیاز جدیدی بر توانایی شکافت برای تولید حجم عظیمی از انرژی بدون کربن با کربن صفر ایجاد می کرد، دولت فدرال بار دیگر انرژی هستهای را پذیرفت و مجوزهای عملیاتی برخی راکتورهای هستهای را تمدید کرد.
تا اینکه در مارس ۲۰۱۱ و سونامی در ژاپن ژنراتورهای پشتیبان را در نیروگاه فوکوشیما که دارای مقررات ضعیف بود تخریب کرد و بدترین حادثه هستهای از زمان چرنوبیل را به وجود آورد و همه چیز تغییر کرد.
«آنگلا مرکل»، صدراعظم وقت آلمان، در آن زمان گفت: «فاجعه فوکوشیما نشان داد که حتی در کشوری مانند ژاپن با فناوری پیشرفته، خطرات مرتبط با انرژی هستهای را نمیتوان ۱۰۰ درصد کنترل کرد».
دولت محافظهکار او سپس رویکردی را که رؤیترز آن را «یک رویکرد سبز چپگرا» در مورد انرژی میخواند آغاز کرد و متعهد شد که همزمان سوختهای هستهای و فسیلی را با انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشید و باد جایگزین کند.
بر اساس سیاست ملی جدید Energiewende یا انتقال انرژی، آلمان متعهد شد تا سال ۲۰۲۲ انرژی هستهای را به طور کامل کنار بگذارد.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: یاهو