عباس صفاری در سن ۶۹ سالگی، بر اثر بیماری کرونا در بیمارستانی در لسآنجلس درگذشت.
به گفته رسانه هدهد کانادا، عباس صفاری در سال ۱۳۳۰ در استان یزد متولد شد و در اواسط دهه ۷۰ خورشیدی به آمریکا مهاجرت کرد.
عباس صفاری شاعر، مترجم، نویسنده و ترانهسرای سرشناس ایرانی بود که در زمینه ترانه سرایی با هنرمندان ایرانی، از جمله «فرهاد مهراد» در ترانه اسیر شب همکاری داشته است.
ایشان با الهام گرفتن از شعرای کشورهای مختلف و به خصوص شعرای مدرن آمریکا توانست، آثاری به اسم «ادبیات در مهاجرت» بیافریند که دارای مضمونی فراوطنی و جهانی است.
بعضی از شعرهای وی که در ایران منتشر شد شعرهایی مثل: کبریت خیس، دوربین قدیمی، خنده در برف، مثل خواب دم صبح و پشیمانم کن بود.
بعضی از شعرهایی که در خارج از ایران منتشر شدهاند، میتوان به ملتقای دست و سیب، تاریک روشنایی حضور و حکایت ما اشاره کرد.
همچنین، عاشقانههای مصر باستان، کوچه فانوسها، تنهایی عاشقان، عروس چوپانها از جمله ترجمههای عباس صفاری هستند.
سروده های عباس صفاری توانستهاند برای آثار فرهنگی و هنری زیادی الهام بخش باشند.
از علاقههای وی میتوان، از شناخت شعر و ادبیات سایر ملل جهان نام برد، که ایشان در این زمینه بسیار مطالعه و پژوهش کرد.
با تمام این تلاشها، عباس صفاری توانست برنده جایزه باران و کارنامه شود.
هنرمند ایرانیتبار به نام نیلوفر طالبی ساکن سانفرانسیسکو، بر اساس سرودههای «پرنده پرنده است» و «فردا» اثر عباس صفاری، فیلمهای کوتاهی ساخته است.
برخی از اشعار و آثار آقای صفاری به زبانهای انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی، عربی و کردی هم ترجمه شده است.
- اخبار مشاهیر جهان و ایران دررسانه هدهد کانادا
منبع: ایسنا