در طول سالهای گذشته، به لطف همهگیری، محیطهای کار تغییر چشمگیری داشته است. اما تا ٣٠ سال آینده محیطهای کاری چگونه خواهد بود؟ چه مهارتهای شغلی به کار ما خواهد آمد؟ بازار کار آینده تا حد زیادی ناشناخته است. آیا همه ما با ماشینهای هوشمند جایگزین میشویم؟ آیا تنها کاری که انسانها باید انجام دهند استراحت و بازی کردن است؟
«جری کاپلان»، دانشمند حوزه کامپیوتر در دانشگاه استنفورد و نویسنده کتاب Humans Need Not Apply، که بررسی آینده بازار کار میپردازد میگوید: «احتمالاً نه.»
پاسخ نه به این دلیل است که اگرچه ما دائماً در حال خودکارسازی وظایف بیشتر و بیشتری هستیم، اما هنوز با ساختن ماشینی که دارای هر نوع هوش تعمیمیافتهای است که بتواند دانش خود را فراتر از آنچه برای آن آموزش دیده است، به کار گیرد و همچون اغلب انسانها کار را پیش ببرد، بسیار فاصله داریم.
کاپلان میگوید که این یک افسانه رایج است که ما فکر میکنیم در آینده با روباتهایی باهوشتر از انسانهای نخبه روبرو خواهیم بود. در عوض، الگوی کاری آینده به سمت اتوماسیون بیشتر پیش میرود. اگر از این الگوی فکری پیروی کنیم، به سادگی شاهد کارهای بیشتر و بیشتری خواهیم بود که به نوعی حذف خواهند شد. اما به طور کلی ماشینها به معنای کلی هوشمندتر میشوند.
جایگاه هوش مصنوعی
«ویوین مینگ»، کارشناس هوش مصنوعی و موسس شتاب دهنده بشردوستانه Socos Labs، با این موضوع موافق است. وی میگوید: «گاهی اوقات این تصور وجود دارد که این فقط یک نسخه بزرگتر از چیزی است که ما در حال حاضر با آن مواجهیم، که اگر یک توستر به اندازه کافی پیچیده درست کنیم، این وسیله روزی از خواب بیدار میشود و چای را به قهوه ترجیح میدهد. اما در واقع هوش مصنوعی اینطور عمل نمیکند.»
با این وجود، هر دو این متخصصان میگویند که قدرت فزاینده اتوماسیون هوش مصنوعی مشاغل روتین بیشتر و بیشتری را از بین میبرد و در بسیاری از موارد آموزش مهارتهای شغلی خاصی که میتواند توسط یک ماشین انجامشود، میتواند یک موضوع مخاطره آمیز باشد.
مهارتهای نرم، نیازمندی بازار کار آینده
در عوض، کاپلان و مینگ میگویند که ما باید نیروی کاری خلاق، سازگار و همدل تربیت کنیم، به اصطلاح باید گفت از مهمترین مهارتهای شغلی، مهارتهای «نرم» هستند که هرگز نمیتوانند خودکار و هوشمند سازی شوند.
همچنین این به آن معنی است که اعتباراتی که اغلب در رزومهها تبلیغ میشوند ممکن است در آینده چندان مفید نباشند. او توضیح میدهد: «ما به اسامی افراد و مدرسهای که در آن رفتند نگاه میکنیم. آخرین شغلی که آنها داشتهاند چیست؟ و دانستن اینکه کسی به یک دانشگاه سطح بالا رفته است، در گذشته مهم بود. اما آنچه در حال حاضر مهم است این است که عمدتاً تمرکز ما روی نوع ویژگیهای فردی بود که وارد آن دانشگاه شده، نه تغییری که دانشگاه در او ایجاد کرده است. ما دریافتیم که ١٠ تا ١٠٠ برابر تعداد نیروهای نخبه که مهارتهای نرم خوبی داشتهاند، این مسیر را طی نکردهاند. بنابراین، همچنان منبع عظیمی از استعدادهای بکر وجود دارد.»
تعامل انسان و تکنولوژی
مینگ میگوید که دستاوردهای واقعی در بهرهوری میتواند از ترکیب خلاقیت انسان با سرعت و قدرت پردازش یک هوش مصنوعی، نوعی مدل ترکیبی، حاصل شود. کاپلان خاطرنشان کرد: « در حال حاضر مدت طولانیای است که این اتفاق افتاده است. اینکه میتوانید یک مصاحبه کاری را در یک زمان واقعی از یک طرف قاره با طرف دیگر قاره انجام دهید، گواه همکاری انسان و فناوری با هم است.»
مینگ و کاپلان میگویند که حضور در دنیای متاورس، این فضایی که باعث میشود ما از طریق نسخههای مجازی خود در دنیای آنلاین در یک واقعیت مجازی قرار گیریم، اگر قرار باشد اتفاق بیفتد، اتفاقی بسیار دور است.
علاوه بر این، ما قبلاً نیز این فضا را تجربه کردهایم. کنفرانسهایی بودهاند که در فضای آنلاین برگزار میشدند و شرکتها رویدادهایی را در فضاهای مجازی برگزار کردهاند. این ایده جدیدی نیست.»
آینده کاری کودکان
نکته کلیدی در نگاه کردن به آینده دور این است که مطمئن شویم فرزندان و نوههای ما آماده حضور در بازار کاری آن زمان باشند. این تفکر که چه مهارتهای شغلی در آینده برای کودکان خردسالشان موثر خواهد بود، بسیار استرسزا است.
کاپلان میگوید: «من فکر میکنم که جمعیت شناسی به گونهای است که میزان تقاضا برای نیروی کار در آینده بیش از میزان عرضه باشد. بنابراین اولین چیزی که میتوانم بگویم این است که نگران نباشید، بچههای شما در آینده قادر خواهند بود کار خوبی پیدا کنند. او خاطرنشان کرد که اگر فردی از سال ١٨٠٠ در اینجا ظاهر شود، در مقایسه با زندگی ٢٠٠ سال پیش، از کارهایی که مردم به عنوان شغل انجام میدهند شگفتزده میشوند.»
او ادامه میدهد: «اگر به دهه ١٨٠٠ و اوایل آن دهه برگردید، بیش از ٩٠ درصد از جمعیت ایالات متحده در حوزه کشاورزی فعالیت میکردند و تنها ١٠ درصد کارهای دیگر انجام میدادند. امروزه، تنها دو درصد از جمعیت در حوزه کشاورزی کار میکنند و ٩٨ درصد دیگر کارهای دیگری را انجام میدهند. ماشینها ما را از انجام کارهای کشاورزی آزاد کردهاند. این مسیری است که کسی که از سال ١٨٠٠ به آن نگاه میکند، آن را درک نکرده و نخواهد فهمید که ما امروز چه میکنیم و یا چرا آن را انجام میدهیم.»
مینگ میگوید که وی به آینده خوشبین است، مشروط بر اینکه مردم بدانند خود فناوری هرگز مشکلات را حل نمیکند. این مردم هستند که به کمک تکنولوژی مشکلات را حل میکنند. اگر شما فناوری جدیدی را بسازید که مشکلاتی را که ما سعی در حل آنها داریم درک نکند، جهان پیشرفت نخواهد کرد.»
فضای متاورس و آیندهی ناشناخته یک دنیای موازی
فضای متاورس تا سال ۲۰۳۰ شاهد یک رونق مالی بزرگ خواهد بود
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سیبیسی
