بر اساس نظرسنجی جدید ریسک جهانی بنیاد لویدز رجیستر، میلیاردها نفر برای تامین مواد غذایی و آب آلوده در جهان آسیب جدی می‌بینند و تقریبا همان تعداد انتظار دارند که این اتفاق برای دو سال آینده برای آن‌ها رخ دهد.
به گزارش رسانه هدهد کانادا، بیش از نیمی از بزرگسالان (۶۰ درصد) مورد بررسی در ۱۴۲ کشور و منطقه در سال ۲۰۱۹ گفتند که حداقل تا حدودی نگران سالم بودن مواد غذایی که می‌خورند و (۵۱ درصد) نیز در رابطه با آبی که می‌نوشند و آسیب‌های جدی ناشی از آن طی دو سال آینده، ابراز نگرانی کرده‌اند.
بیش از نیمی از آن‌ها (۵۷ درصد) همچنین انتظار داشتند که در این بازه زمانی با خوردن یا نوشیدن غذای ناسالم و (۵۲ درصد) به خاطر نوشیدن آب ناسالم، آسیب جدی خواهند دید.
از هر ۶ بزرگسال ۱ نفر (۱۷ درصد) یا تقریبا ۱ میلیارد نفر، گفتند که خودشان یا کسی که می‌شناسند در دو سال گذشته از خوردن غذا آسیب جدی دیده است. تقریبا ۱۴ درصد نیز اظهار داشتند که در این بازه زمانی از آب آشامیدنی آسیب دیده‌اند.
نظرسنجی جهانی ریسک، اولین مطالعه جهانی در مورد نگرانی و ریسک، بینشی از یکی از بزرگترین چالش‌های ایمنی پیش روی جامعه امروز و احتمالا طی چند دهه آینده را فراهم می‌کند: «ایمنی طولانی مدت آب و غذا».
سازمان بهداشت جهانی تخمین می‌زند که سالانه ۶۰۰ میلیون نفر از خوردن غذای ناسالم بیمار شده و ۴۲۰ هزار نفر جان بسپارند. تقریبا نیم میلیون نفر هر ساله بر اثر آب آلوده می‌میرند.
در حالی که مواد غذایی و آب آلوده در جهان باعث کشته و بیمار شدن مردم در تمام کشورها و سرزمین‌های جهان می‌شود، اقتصادهای کم درآمد و متوسط به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار می‌گیرند و نتیجه آن از دست دادن بهره وری ۹۵ میلیارد دلار در سال به دلیل ناسالم بودن غذا است.
این موضوع سطح بالاتری از نگرانی را که مردم در اقتصاد کم درآمد و با متوسط پایین در مورد صدمات جدی ناشی از غذا یا آب ناسالم دارند، توضیح می‌دهد.
در حالی که درصد زیادی در همه کشورها حداقل تا حدودی نگران این موضوع هستند، درصد افرادی که بسیار نگران بودند در اقتصادهای کم درآمد بسیار بالاتر از اقتصادهای پردرآمد بود.
همین الگوها در احتمال تصور مردم در طی دو سال آینده و آسیب دیدگی آن‌ها و درصدی که گزارش کرده‌اند که خود یا شخصی که می‌دانند از آب و غذای ناسالم آسیب جدی دیده‌اند، آشکار بود.
نسبت افرادی که در اقتصادهای کم درآمد و متوسط، معتقدند «به احتمال زیاد» از طریق غذایی که می‌خورند صدمه جدی می بینند، کمی بیشتر از اقتصادهای پردرآمد است. این تفاوت حتی در صورت احتمال آسیب جدی ناشی از آب آشامیدنی شدیدتر است.
منبع: گالوپ
