جوانان کانادایی امروزه با مسائل زیادی مانند بی‌ثباتی اقتصادی، سلامت روان و مقابله با اختلالات اضطرابی ناشی از همه گیری کووید ١٩ مواجه هستند.
بر اساس گزارش جدیدی که توسط سازمان آمار کانادا منتشر شده است، این عوامل متعدد به ٧.٣ میلیون نفر از جوانان کانادایی ١٥ تا ٢٩ ساله فشار وارد کرده و کیفیت کلی زندگی آنها را کاهش داده است. یکی از مهم‌ترین پیامدهای آن نیز کاهش احتمال بچه‌دار شدن آنها بوده است. در گزارشی که روز چهارشنبه ٢٠ سپتامبر منتشر شد، آمده است: «نگرانی‌های مربوط به هزینههای بالا و عدم دسترسی به مسکن مناسب، به‌عنوان عوامل مؤثر بر تمایلات باروری جوانان کانادایی، به‌ویژه در میان سنین ٢٠ تا ٢٩ سال ذکر شده است».
کاهش نرخ باروری سال‌ها تحت نظارت سازمان آمار بوده و با روند قابل توجهی که از حدود سال ٢٠٠٩ شروع شده، در سال ٢٠٢٠، نرخ باروری این کشور از ١.٤٧ فرزند برای هر زن به ١.٤٠ فرزند برای هر زن کاهش یافته است.
حقایق کلی:
- ٤٣ درصد از جوانان کانادایی حداقل با یکی از والدین زندگی می‌کنند
- سلامت روان نسل جوان از سال ٢٠٠٣ رو به افول بوده است
- جوانان «تاب‌آور» هستند اما در عین حال نسبت به آینده «کمتر امیدوار» می‌باشند
- کانادایی‌های ١٥ تا ٢٩ ساله بیشتر از همه نسل‌های قبلی برای مسکن هزینه می‌کنند
طبق آمار موجود، حدود ٣٨ درصد از جوانان کانادایی در حال حاضر باور ندارند که می‌توانند در سه سال آینده صاحب فرزند شوند، در حالی که ٣٢ درصد معتقدند که نمی‌توانند مسکن مناسب برای تشکیل خانواده در یک بازه زمانی مشابه داشته باشند. بزرگسالان جوان با در نظر گرفتن جایی که می‌توانند زندگی کنند، این سوال را مطرح می‌کنند که آیا اصلاً باید بچه‌دار شوند یا خیر. به این ترتیب انتظار می‌رود که این امر بر ترکیب جمعیتی و جغرافیایی درازمدت کانادا تأثیر بگذارد.
این گزارش همچنین خاطرنشان می‌کند که نظرسنجی‌های اخیر نشان داده است که جوانان کانادایی به طور کلی نسبت به زندگی خود حس رضایت کمتری دارند و کمتر به آینده امیدوار هستند. یکی از مسائل تاثیرگذار بر این موارد، افزایش هزینههای زندگی است. برای مثال، در سال ٢٠٢٢، ٣٢ درصد از جوانان گفتند که می‌خواهند خانه بخرند یا به یک مسکن اجاره‌ای جدید نقل مکان کنند، اما به دلیل نگرانی‌های مربوط به هزینه‌ها، آنها تصمیم گرفته‌اند که این کار را نکنند.
این چالش‌ها زمانی که جوانان کانادایی ٣٠ ساله شوند نیز از بین نرفته و در آن سن نیز ادامه می‌یابد و ممکن است برای همیشه مانع دسترسی آنها به استانداردهای زندگی در بزرگسالی شود.
تأثیر هزینه مسکن بر جوانان کانادایی
مطالعات نشان داده است که قیمت خانه‌ها در کانادا به حدی افزایش یافته است که نمی‌تواند توسط یک درآمد متوسط کانادایی پوشش داده شود. در ماه آگوست، متوسط قیمت مسکن در کشور ٦٥٠ هزار و ١٤٠دلار بود، که ٢.١ درصد نسبت به سال گذشته افزایش داشته است. قیمت‌های اجاره نیز افزایش‌های مشابهی داشته است، به طوری که میانگین قیمت اجاره در ماه آگوست به دو هزار و ١١٧ دلار افزایش یافته که بالاترین میزان در ٣٠ سال گذشته بوده است.
جوانان کانادایی به مراتب بیشتر مستعد اجاره‌نشینی هستند، که این امر می‌تواند آنها را در برابر تغییرات در بازار مسکن و اجاره آسیب پذیرتر کند. این گزارش می‌گوید که نسل جوان در مقایسه با سایر گروه‌های سنی، بیشتر درآمد خود را صرف مسکن می‌کند.
جوانان (٢٣درصد) در مقایسه با گروه‌های دیگر (١٦درصد)، برای حفظ سقف بالای سر خود در سراسر کانادا هزینه می‌کنند. این نسبت در شهرهایی مانند تورنتو تشدید شده و جوانان کانادایی ٣١ درصد از کل درآمد خود را برای مسکن خرج می‌کنند.
با توجه به اینکه متوسط درآمد کانادایی‌های ١٥ تا ٢٩ ساله در سال ٢٠٢١، ٢٥ هزار دلار و برای همه کانادایی‌ها (سن ١٦سال به بالا) ٤١ هزار و ٢٠٠ دلار بوده است، جوانان عموماً درآمد کمتری برای سرمایه گذاری در بخش مسکن دارند.
هزینههای بالاتر زندگی همچنین به این معنی است که جوانان کانادایی با هم اتاقی‌ها یا والدین خود زندگی می‌کنند. حدود ١٨ درصد از افراد ٢٠ تا ٢٩ ساله در سال ٢٠٢١ با افراد خارج از خانواده خود زندگی می‌کردند. در همین حال، ٤٣ درصد از جوانان به زندگی با حداقل یکی از والدین خود ادامه داده‌اند.
انعطاف پذیر بیشتر، امیدواری کمتر
در طول بیماری پاندمی، جوانان کانادایی به شدت تحت تاثیر اختلالات تحصیلی و شغلی قرار گرفتند، اما استقامت داشتند. در حالی که نسبت جوانانی که به کار، تحصیل یا آموزش مشغول نیستند در آوریل ٢٠٢٠ به بالاترین میزان ثبت شده در ٢٠ سال گذشته با نرخ ٢٤ درصد رسیده، اما تا سال ٢٠٢٢ به سطح قبل از همه‌گیری (١١ درصد) بازگشته است. با این حال، این گروه سنی هنوز با سطوح بالایی از فقر روبرو هستند و دلیل آن تا حدی به این خاطر است که اشتغال آنها در اغلب صنایع با دستمزد کمتر از قبل همراه است.
امید در میان جوانان کانادایی ١٥ تا ٢٩ ساله در سال ٢٠٢٢ نسبت به سال ٢٠١٦ حدود ١٥ درصد کاهش یافته است. همچنین درصد بزرگسالان جوانی که سطوح بالایی از رضایت از زندگی را احساس می‌کنند کاهش یافته است.
درآمد نقش پر رنگی در سلامت روان جوانان کانادایی بازی می‌کند و سطح سلامت روان آنهایی که در فقیرترین خانواده‌ها هستند نسبتا در شرایط بدتری قرار دارد. در مقایسه با سایر گروه‌های سنی، جوانان کانادایی در شاخص‌های مربوط به کیفیت زندگی، مانند احساس تعلق به جامعه و احساس تنهایی، وضعیت مطلوبی ندارند.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منیع: سی‌تی‌وی
