سازمان بهداشت جهانی شیوع آبله میمونی را یک وضعیت اضطراری جهانی اعلام کرد
کمیته اضطراری سازمان بهداشت جهانی روز پنجشنبه برای دومین بار ظرف چند هفته اخیر جلسه‌ای تشکیل داد. تا این موضوع را بررسی کند که آیا باید آبله میمونی را یک بحران جهانی اعلام کنند یا خیر. در همین زمینه برخی از دانشمندان می‌گویند که تفاوت‌های چشمگیر بین نرخ شیوع آبله میمونی در آفریقا و کشورهای توسعه یافته، داشتن هرگونه واکنش هماهنگ را سخت‌تر خواهد کرد.
مقامات آفریقایی می‌گویند که در حال حاضر با توجه به همه‌گیری بیماری در این قاره، آن‌ها سعی دارند تا به عنوان یک وضعیت اضطراری با آن برخورد کنند. اما کارشناسان در سایر نقاط جهان می‌گویند که حتی اگر نتوان ویروس را متوقف کرد، خفیف بودن نوع آبله میمونیِ شایع در اروپا، آمریکای شمالی و کشورهای دیگر، اعلام وضعیت اضطراری را غیرضروری می‌کند. با توجه به خفیف بودن آن، مقامات بریتانیایی اخیرا ارزیابی‌ها و مطالعات خود بر روی این بیماری را کاهش دادهاند.
تدروس آدهانوم گبریسوس، دبیر کل سازمان بهداشت جهانی، در جریان جلسه کمیته اضطراری به اعضای آن اعلام کرده است:
«من همچنان نگران تعداد موارد فزاینده‌ای هستم که در برخی از کشورها گزارش شده است.»
او می‌گوید که کاهش تعداد موارد ابتلا به آبله میمونی در برخی از کشورها خبر خوشایندی است. اما همه‌گیری این ویروس در برخی نقاط دیگر همچنان در حال افزایش بوده و در هفته گذشته شش کشور اولین موارد ابتلا به این ویروس را گزارش کرده‌اند.
آبله میمونی ده‌ها سال است که در بخش‌هایی از مرکز و غرب آفریقا شیوع پیدا کرده است. و در این مناطق گاهی پیش می‌آید که در اپیدمی‌هایی نسبتاً محدود، حیوانات وحشیِ بیمار، مردم مناطق روستایی را آلوده کنند.
اما از ماه مِه امسال این بیماری در اروپا، آمریکای شمالی و سایر کشورها به ویژه در میان مردان همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا شیوع پیدا کرده است. این اپیدمی در کشورهای ثروتمندتر احتمالاً از طریق رابطه جنسی در مهمانی‌های پرجنب و جوش برگزار شده در اسپانیا و بلژیک آغاز شده است.
برخی از کارشناسان نگران این موضوع هستند که این تفاوت‌ها، شکاف‌ها و نابرابری‌های پزشکی موجود در بین کشورهای فقیر و ثروتمند را عمیق‌تر کند.
در حال حاضر بیش از ۱۵ هزار مورد ابتلا به آبله میمونی در سراسر جهان گزارش شده است. تا کنون ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و سایر کشورها میلیون‌ها دوز واکسن خریداری کرده‌اند. و این در حالی است که هنوز هیچ واکسنی به آفریقا، جایی که نوع قوی‌تر آبله میمونی تاکنون بیش از ۷۰ نفر را کشته است، نرسیده است. کشورهای ثروتمندتر تاکنون موردی از مرگ و میر ناشی از آبله میمونی را گزارش نکرده‌اند.
دکتر پل هانتر، استاد پزشکی در دانشگاه آنگلیا شرقی بریتانیا که در گذشته نیز در مورد بیماری‌های عفونی به سازمان بهداشت جهانی توصیه‌هایی داشته است، می‌گوید:
«آنچه که در آفریقا اتفاق می‌افتد با نحوه شیوع آبله میمونی در اروپا و آمریکای شمالی کاملا متفاوت است.»
آژانس بهداشت سازمان ملل این هفته اعلام کرد که در خارج از قاره آفریقا، ۹۹ درصد از موارد گزارش شده‌ی ابتلا به آبله میمونی را مردان تشکیل داده است. و از این تعداد، ۹۸ درصد موارد مربوط به مردانی بوده است که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند. با این حال، این بیماری می‌تواند هر فردی که در تماس فیزیکی نزدیک با یک بیمار مبتلا به آبله میمونی باشد را بدون توجه به گرایش جنسی، درگیر کند.
هانتر می‌گوید:
«در شبکه‌های جنسی بسیار فعال همجنس‌گرایان، مردانی وجود دارند که واقعاً دوست ندارند مردم متوجه کارهایی که می‌کنند شوند. و ممکن است حتی خودشان هم ندانند که با چه کسی رابطه جنسی دارند.»
هانتر با توضیح اینکه چرا واکسیناسیون ممکن است موثرترین راه ممکن باشد، می‌گوید:
«برخی از این مردان ممکن است با زنانی ازدواج کرده یا خانواده‌هایشان از فعالیت جنسیشان بی‌اطلاع باشند. بنابراین این موضوع ردیابی مواردِ در تماس را بسیار دشوار کرده است. و حتی گزینه‌هایی مانند درخواست از مردم برای آزمایش دادن را نیز پیچیده می‌کند.»
اما این موضوع به احتمال زیاد در مورد وضعیت آفریقا صدق نمی‌کند. چرا که داده‌های محدود نشان می‌دهد که در این منطقه آبله میمونی عمدتاً از طریق حیوانات آلوده به انسان منتقل می‌شود. اگرچه کارشناسان آفریقایی اذعان می‌کنند که با توجه به نظارات محدود و بدنام شدن افراد عضو جامعه LGBTQ، ممکن است موارد گزارش نشده‌ای در بین مردان همجنس‌گرا و دوجنس‌گرا وجود داشته باشد.
اما در نهایت مقامات این مناطق برای کنترل این بیماری بر اقدامات استانداردی همچون قرنطینه سازی و آموزش تکیه کرده‌اند.
دکتر پلاسید امبالا، ویروس شناسی که بخش بهداشت جهانی را در مؤسسه ملی تحقیقات زیست پزشکی کنگو اداره می‌کند، می‌گوید که تفاوت‌های قابل توجهی بین بیماران آفریقایی و غربی وجود دارد.
امبالا می‌گوید:
«ما در کنگو خیلی سریع و تنها پس از سه تا چهار روز، ضایعات قابل توجهی را در افرادی که در معرض آبله میمونی قرار دارند مشاهده می‌کنیم.»
اما در کشورهایی از جمله بریتانیا و ایالات متحده، پزشکان برخی از موارد ابتلا را تنها با مشاهده یک یا دو ضایعه، آن هم اغلب در اندام تناسلی بیمار، تشخیص دادهاند.
امبالا می‌گوید:
«بنابراین اگر حتی در تاکسی کنار یک شخص مبتلا بنشینید، متوجه این موضوع نخواهید شد. بنابراین در غرب، افرادی که این ضایعات قابل مشاهده را ندارند، ممکن است در سکوت باعث گسترش بیماری شوند.
او می‌گوید که احتمالاً در کشورهای مختلف برای متوقف کردن شیوع جهانی رویکردهای متفاوتی مورد نیاز خواهد بود. و اتخاذ یک استراتژی واحد در سراسر جهان، مانند راهبردهای مربوط به ابولا و کووید۱۹، چالش برانگیز خواهد بود.
دکتر دیمی اوگوینا، استاد پزشکی در دانشگاه نیجر دلتای نیجریه، می‌گوید که آن‌ها نگرانند که ذخایر محدود واکسن در جهان منجر به تکرار مشکلات مشابه ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا شود. و کشورهای فقیرتر پس از احتکار شدن بیشتر دوزها توسط کشورهای ثروتمند، دست خالی بمانند.
اوگوینا عضو کمیته اضطراری آبله میمونی سازمان بهداشت جهانی است.
وی می‌گوید:
«کنترل شیوع آبله میمونی در اروپا و آمریکا منطقی نیست، زیرا هنوز هم منبع حیوانی شیوع بیماری در آفریقا خواهد بود.»
مقامات ایالات متحده در این هفته گفته بودند که بیش از ۱۰۰ هزار دوز واکسن آبله میمونی را در چند روز آینده به ایالت‌های مختلف ارسال خواهند کرد. و آن‌ها همچنین چندین میلیون واکسن دیگر نیز برای ماه‌های آینده سفارش دادهاند. ایالات متحده تاکنون بیش از ۲ هزار مورد ابتلا را گزارش کرده است و هر روز صدها مورد دیگر نیز اضافه می‌شوند.
برخی از کارشناسان بخش بهداشت عمومی ایالات متحده در حیرتند که آیا شیوع آبله میمونی به اندازه‌ای گسترده خواهد شد که آبله میمونی را به یک بیماری آمیزشی جدید تبدیل کند؟
اعلام وضعیت اضطراری جهانی برای مقابله با آبله میمونی، علیرغم خفیف بودن این بیماری در بیشتر کشورها، می‌تواند به طور ناخواسته‌ای کشورها را برای خرید و دریافت واکسن وارد رقابت کند.
دکتر هیو آدلر، که در بریتانیا به معالجه بیماران مبتلا به آبله میمونی می‌پردازد، می‌گوید که جدی‌ترین عفونت‌ها و موارد ابتلا مربوط به مردان همجنس‌گرا و دوجنسه می‌باشد. با این حال، این موضوع واقعا ناامیدکننده است که واکسن‌های بیشتری در دسترس نیست. زیرا شیوع آبله میمونی تقریبا هر دو هفته یک بار در بریتانیا دو برابر می‌شود.
او ادامه می‌دهد:
«اگر اعلام وضعیت اضطراری جهانی برای مقابله با آبله میمونی واکسن‌های بیشتری را در دسترس ما قرار دهد. پس شاید این بهترین کاری است که باید انجام شود. اما در دنیای ایده آل، ما باید بتوانیم مداخلات لازم را بدون اعلام وضعیت اضطراری انجام دهیم.»
اگر به آبله میمونی مبتلا شوم چه اتفاقی برایم می‌افتد؟ علائم آن چیست؟
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
