حالات چهره واقع‌گرایانه، توانایی این ربات خندان را برای برقراری ارتباط و تعامل با انسان‌ها به صورت طبیعی‌تر و موثرتر افزایش می‌دهد.
شايد عنوان اين مطلب كمی عجيب و غريب به نظر برسد،. اما این ربات خندان کوچک دارای پوست زنده می‌تواند یک گامِ رو به جلو در تلاش برای شبیه‌سازی ربات‌ها به انسان باشد. این کار محققان در ژاپن است که می‌گویند راه جدیدی را برای اتصال بافت زنده پوست به سطح روبوتیک مکانیکی کشف کرده‌اند.
تیم طراحی این ربات خندان توسط «پروفسور شوجی تاکوچی»، از موسسه علوم صنعتی در دانشگاه توکیو، رهبری می‌شد. پیش از این، او یک پوست ربات زنده با استفاده از کلاژن، (پروتئین فیبردار در پوست انسان)، و فیبروبلاست‌های پوستی انسان، (نوع سلول اصلی در بافت پیوندی که می‌تواند به یک انگشت روباتیک اعمال شود و بدون شکستن خم شود)، ایجاد کرده بود.
این تیم برای تکنیک جدید خود از ساختار طبیعی ربات‌های پوست انسان برای ایجاد چاله‌های گونه با استفاده از ژل کلاژن به کار رفته در سوراخ‌های کوچک و V شکل بر روی سطح ربات خندان الهام‌گرفته است. تاکوچی می‌گوید، این روش جدید اتصال یکپارچه و بادوام‌تری را فراهم می‌کند.
تاکوچی در تلاش‌های خود برای شبیه‌سازی ربات‌ها تنها نیست.
حرکات طبیعی صورت: کلید تعامل موثر ربات‌ها
«آمکا»، که اغلب “پیشرفته‌ترین ربات انسان‌نما” جهان نامیده می‌شود، از هوش مصنوعی برای صحبت با مردم و واکنش مناسب به پاسخ‌های آن‌ها استفاده می‌کند.
«ویل جکسون»، موسس و مدیر عامل شرکت هنرهای مهندسی می‌گوید: «یکی از چیزهایی که باعث می‌شود اين ربات خندان واقعی‌تر از دیگر ربات‌ها به نظر برسد، چشمان اوست.چشم‌ها پنجره‌های روح‌اند.» جکسون اوایل سال جاری به خبرنگار سِ‌ان‌ان گفت: «ما احساسات یکدیگر را با چشمانمان مي‌خوانيم.» همچنین افزود که وقتی اندكی عنصر حركت به سر ربات بيفزاييم، چشم‌هايش قابليت بيان احساساتش را خواهند داشت.»
بر خلاف ۳.۵ میلیون ربات صنعتی که در حال حاضر در بخش‌هایی مانند خودروسازی و الکترونیک کار می‌کنند، انسان‌نماهایی همچون آمكا؛ سوفیا و گریس برای نقش‌های مهمان نوازی، مراقبت‌های بهداشتی یا آموزش طراحی شده‌اند. اما صورتشان حركات طبيعی ندارد.چه برسد به اينكه لبخند بزنند!
تاکوچی می‌گوید: «حالات چهره واقع‌گرایانه، توانایی ربات برای برقراری ارتباط و تعامل با انسان‌ها را به صورت طبیعی‌تر و موثرتر افزایش می‌دهند. این امر به ویژه در کاربردهایی همچون مراقبت‌های بهداشتی، که در آن همدلی و ارتباط عاطفی می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر مراقبت از بیمار تاثیر بگذارد، مهم است.»
ساخت ربات هایی که می‌توانند احساس کنند
به گفته «ايفان ونگ»، استادیار دانشکده مهندسی مکانیک و هوا فضا در دانشگاه صنعتی نانیانگ سنگاپور، این تحقیق که جزئیات آن در مجله گزارش سلولی علوم فیزیکی این ماه منتشر شد، یک پیشرفت هیجان‌انگیز برای زمینه رباتیک است. وی بر روی “ربات‌های نرم” متمرکز است. این ربات ها از موجودات بیولوژیکی تقلید می‌کنند.
ونگ می‌گوید: «پوست، بزرگترین عضو بدن انسان، برای ادراک حسی، احساس دما، رطوبت و بافت اجسام حیاتی است.» او می‌افزاید: «در حال حاضر دستیابی به این نوع ویژگی در سیستم‌های بیولوژیکی با روبات‌های مصنوعی بسیار دشوار است.»
ونگ مي‌افزايد:«پوست انسان دارای حسگرهای بسیار ظریف و با چگالی بالا است كه در حال حاضر نمی‌توان با استفاده از برخی مواد مصنوعی به آن‌ها دست یافت. «(اما) اگر از پوست بیولوژیکی روی ربات‌های سنتی استفاده کنیم، می‌توانیم به نوع مشابهی از حس کردن ویژگی‌های مختلف دست یابیم.»
چنين كاری از نظر مهندسی ممكن است بسیار پيچيده به نظر برسد. اما، اگر به درستی مديريت شوند به ربات ها این توانایی را می‌دهد که در آینده شبیه مردم به نظر برسند و احساس کنند.
ربات های هوشمند و هوش مصنوعی؛ راه حلی برای بحران مسکن بریتیش کلمبیا
منبع: سی‌تی‌وی
