طبق تحقیقات Star، سوپرمارکت‌ها سریع‌تر از حد لازم در حال افزایش قیمت اقلام خود هستند و از تورم سود می‌برند.
تورم برای کیم آگنیو Kim Agnew، کارمند بازنشسته پرستاری از کودک، به معنای قرار دادن غذاهای یخ‌زده در سبد خرید خود به جای گوشت است.
این زن ۶۷ ساله بعد از خرید روزانه خود از سوپرمارکت در جاده بریملی در اسکاربرو گفت: «وحشتناک است. قیمت هر بسته ران مرغ ۱۳.۵۰ دلار است، اما غذاهای یخ‌زده فقط ۵ دلار بود. پس کاری که باید را انجام دادم.»
وی در حال بردن ساک‌های خریدش از پل بزرگراه ۴۰۱ به سمت خانه بود که گفت: «باید گوشت بدون استخوان و بدون پوستی که قبلا می‌خوردیم را فراموش کنیم.»
البته فقط گوشت نیست؛ قیمت تمام مواد مورد نیاز اگنیو دچار افزایش شده است.
او در نوامبر گذشته بابت چهار لیتر شیر ۴.۶۹ دلار می‌پرداخت که اکنون با وجود افزایش قیمت ۱۵ درصدی به ۵.۳۹ دلار رسیده است. یک کیسه هویج در آن زمان به قیمت ۲.۵۸ دلار فروخته می‌شد که پس از افزایش ۳۵ درصدی حالا به ۳.۴۹ دلار رسیده است.
اما چیزی که واقعا به آگنیو فشار می‌آورد، قیمت گوشت گاو چرخ کرده است که به ازای هر کیلو، چهار دلار بالا رفته است.
مطمئنا این اختلاف قیمت برای هر محصول ناچیز است، اما این محصولات در نهایت با یکدیگر جمع می‌شوند. و این پولی است که آگنیو قدرت پرداختش را ندارد – او با وجود بودجه‌ی غذایی ۴۰ دلاری خود، باید مصرف برخی از غذاهای روزانه‌اش را کنار بگذارد.
حتما لازم نیست صرفه‌جویی کنید تا متوجه افزایش قیمت شدید مواد غذایی شوید. این هزینه‌ها ماه‌هاست که در صورت‌حساب ماهیانه شما در صدر جدول قرار دارند.
قیمت مواد غذایی در مقایسه با بسیاری از کالاهای دیگر با سرعت بیشتری در حال افزایش است. به گزارش مرکز آمار کانادا، با وجود اینکه نرخ تورم سالانه برای همه‌ی کالاها ۷.۷ درصد است، قیمت مواد غذایی دچار افزایش ۹.۷ درصدی شده است.
این قیمت‌ها ناشی از افزایش هزینه‌های کلی است:
کشاورزان برای کود و تعذیه محصولات خود هزینه بیشتری می‌پردازند و مراکز فرآوری مواد غذایی نیز هزینه بیشتری را بابت عرضه این مواد توسط کامیون‌ها به بازار متحمل می‌شوند.
اما عامل دیگری وجود دارد که باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود و آن سود است.
تحقیقات Star نشان می‌دهد که در کانادا سه فروشگاه زنجیره‌ای بزرگ وجود دارد که از تورم کسب درآمد می‌کنند.
بررسی عمیق صورت‌های مالی کمپانی‌هایی مانند Loblaw Companies Ltd،Empire Company Ltd (که مالک Sobeys است) و Metro Inc. نشان می‌دهد که حاشیه سود، یا همان تفاوت میزان خرید و فروش محصول، برای این شرکت‌ها در حال افزایش است.
آمار و اعداد حاکی از آن است که این فروشگاه‌ها بیش از آنچه که باید قیمت‌ها را افزایش می‌دهند. آن‌ها به جای اینکه صرفا قیمت‌های افزوده را به مشتریان منتقل کنند، کنارشان می‌گذارند و مقدار دیگری نیز به قیمت اولیه اضافه می‌کنند.
DT Cochrane، اقتصاددان سازمان Canadians for Tax Fairness گفت:
«بله، واضح است که برخی از قیمت‌ها به دلیل مشکلات زنجیره تامین جهانی در حال افزایش است. اما افزایش قیمت برخی از اقلام دیگر به این دلیل است که شرکت‌ها برای پاسخ دادن به حقوق و درآمدهای خود در حال بالابردن نرخ‌ها هستند.»
کاکرین می‌گوید:
«برای این تورم و بحران مقرون به صرفگی یک دلیل وجود دارد و آن هم این است که شرکت‌ها از فرصت استفاده می‌کنند تا قیمت‌ها را افزایش دهند. افرادی که قیمت‌ها را تعیین می‌کنند این شرکت‌ها را در اولویت قرار می‌دهند.»
این شرکت‌ها انکار نکردند که حاشیه سودشان افزایش یافته است. اما همگی بر آن بودند که این ارقام «نادرست» هستند و از آن‌ها «نتیجه گیری اشتباهی» صورت گرفته است.
آن‌ها در عوض کارایی عملیاتی، هزینه‌های کمتر و تغییر عادات مصرف‌کنندگان، از جمله افزایش فروش در داروخانه‌ها را به عنوان علت این مسئله معرفی کردند.
در همین میان، تورم خریداران را مجبور کرده تا بیشتر خرج کنند. اما کمتر از پس خرید مواد مورد نیاز خود بربیایند، مادامی که فروشگاه‌های شرکتهای بزرگ به ازای هر دلاری که توسط مردم خرج می‌شود پول بیشتری به جیب می‌زنند.
خبررسانی استار یافته‌های خود را با پنج اقتصاددان دیگر هم به اشتراک گذاشت که همگی بر این باور بودند که گزارش‌های مالی خود سوپرمارکت‌ها نیز حاکی از افزایش حاشیه سود است.
جیم استنفور، اقتصاددان، مدیر مرکز Centre for Future Work و یکی از ذهن‌های بزرگ اقتصاد، اذعان داشت:
«طبق معمول همیشه، مشاغل فقیر به واسطه‌ی تورم گیر افتاده‌اند. و چاره‌ای جز سپردن این هزینه‌ها به ما ندارند. اما این مسئله در این شرایط صدق نمی‌کند، چرا که اینبار بیزینس‌ها باعث تورم هستند.»
استار در نتیجه تحقیقات خود به سه فروشگاه رسید که به ازای هر دلار از خرید مواد غذایی توسط کانادایی‌ها، ۶۰ سنت دریافت می‌کنند. والمارت و کوستکو، فروشگاه‌های بزرگ آینده، بخشی از شرکتهای خوشه‌ای بین‌المللی هستند. و ساز و کار کانادایی‌ها را آنقدر هم دچار اختلال نمی‌کنند که به دید مقایسه در نظر گرفته شوند.
به گفته‌ی استنفورد، سطح تمرکز بازار در کانادا یک انحصار طلبی واقعی را تشکیل می‌دهد که رقابت را دچار آسیب می‌کند.
وی گفت:
«همین است که به آن‌ها قدرت افزایش قیمت را می‌دهد. این افراد در اقتصاد ما این توانایی را دارند که تا جایی که می‌توانند هزینه دریافت کنند. و این دقیقا همان کاریست که مشغول به انجامش هستند.»
طبق تحقیقات آکادمیک سیاست غذایی در کانادا که توسط رودریک جی مک‌ری، استاد دانشگاه یورک صورت گرفته است، این تمرکز بیش از حد بازار بر اقتصاد و جامعه اثراتی منفی دارد.
به گفته‌ی وی:
«این سطوح بالای تمرکز تامین‌کنندگانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد که به ازای کالاهای خود مبلغ کمتری را نسبت به یک بازار رقابتی دریافت می‌کنند. مصرف‌کنندگان نیز هزینه بیشتری را متحمل می‌شوند چرا که فروشندگان می‌توانند در غیاب تعدادی از فروشندگان رقیب، برای کالاهای خود قیمت‌های بالاتری را در نظر بگیرند. علاوه بر آن، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این تمرکز باعث کاهش دستمزدها می‌شود.»
استنفورد بیان داشت که عدم وجود رقابت در بازار مردم عادی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
«من و شما با پرداخت هزینه بالاتر برای مواد غذایی سود این سوپرمارکت‌ها را تامین می‌کنیم.»
وقتی که صحبت از این مسئله به میان می‌آید، فروش مواد غذایی یک تجارت ساده به حساب می‌رود: سوپرمارکت‌ها اقلام را به قیمت عمده می‌خرند و آن‌ها را با قیمت بیشتر – یا همان قیمت خرده‌فروشی‌ها – به فروش می‌رسانند.
همین تفاوت بین این دو قیمت است که معمولا به عنوان اضافه بها شناخته می‌شود و برای هر محصولی که به فروش می‌رسد، متفاوت است. با این حال، سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای در سطوح شرکتی تفاوت بین قیمت اقلام و درآمد حاصل از فروش خود را به عنوان «سود ناخالص» تلقی می‌کنند.
این معیار در حال رشد، اساسی‌ترین معیاریست که میزان کسب درآمد سوپرمارکت‌ها از فروش کالا را نشان می‌دهد.
همه‌گیری کووید۱۹ تجارت سوپرمارکت‌ها را مانند بقیه بخش‌های اقتصاد کانادا دچار اختلال کرد و موجب به وجود آمدن هزینه‌های پیش‌بینی نشده برای کارکنان و خدمات پاکسازی شد. اما سوپرمارکت‌ها بر خلاف سایر صنایع اجازه داشتند در طول قرنطینه به فعالیت خود ادامه دهند و در نتیجه فروش خود را به اوج برسانند.
درآمد فروش این فروشگاه‌های زنجیره‌ای در شش ماه اول همه‌گیری تقریبا ۴ میلیارد دلار افزایش یافت. این مبلغ برای جبران افزایش هزینه کالاها و اقلام بیش از حد کافی بود. سود ناخالص آن‌ها از سال قبل، یک میلیارد دلار بیشتر بود.
سود ناخالص به عنوان یک درصد، در مقایسه با میزان فروش یا قیمت اقلام، رشد سریعتری داشته است.
هزینه پرداختی شرکت Loblaw (مالک Loblaws، Superstore، No Frills و Shoppers Drug Mart) بابت خرید کالاهایش در مقایسه با قبل از همه‌گیری در سه ماه اول سال ۲۰۲۲ دچار افزایش ۱۳ درصدی شده است. اما میزان فروشش ۱۵ درصد و سود ناخالصی که گزارش کرده، ۲۱ درصد افزایش یافته است.
این داستان مشابه با شرکت Empire (مالک Sobeys، Safeway، IGA، Foodland، FreshCo، Farm Boy و Longo’s) است. قیمت تمام شده کالاها از سه ماه اول سال ۲۰۱۹ دچار افزایش ۲۵ درصدی شده است. اما میزان فروش بیشتر شده است و به ۲۶ درصد رسیده است و سود ناخالص هم بیش از ۲۷ درصد افزایش یافته است.
(استار برای بررسی‌های خود سعی کرد تا حد امکان سه ماهه مالی این سه شرکت را به سه ماه تقویم واقعی، که در این داستان به آن‌ها اشاره می‌شود، نزدیک کند.)
افزایش قیمت‌ها در شرکت Metro (مالک Food Basics) کمتر است. میزان افزایش هزینه‌ها، فروش و سود ناخالص تقریبا یکسان است: ۱۵ درصد.
(تحقیقات استار آمار بخش خرده فروشی Loblaw، بخش خرده فروشی مواد غذایی Empire و نتایج تلفیقی Metro را مورد استفاده قرار می‌دهد.)
با اینکه سوپرمارکت‌ها به وضوح بیشتر از گذشته برای خرید کالاهایشان پول می‌پردازند، اما در مقایسه با گذشته آن‌ها را با قیمت بیشتری به فروش می‌رسانند و از این میزان تفاوت پول بیشتری به جیب می‌زنند.
شرکت Loblaw در سال مالی قبل از کووید به ازای هر دلار پرداختی توسط مشتریان خود ۲۹.۸ سنت درآمد داشت. دو سال بعد، این مبلغ به ازای هر دلار به ۳۰.۹ سنت رسید.
حاشیه سود ناخالص در Empire از فوریه ۲۰۱۹ تا فوریه ۲۰۲۰، ۲۴.۸ درصد بود که در مقایسه با ماه‌های مشابه در بازه زمانی ۲۰۲۲-۲۰۲۱ به ۲۵.۵ درصد افزایش یافت.
حاشیه‌های ناخالص Metro در مقایسه با بقیه همچنان از ثبات بیشتری برخوردار است. با این حال، در مقایسه با چهار فصل مالی گذشته دچار افزایش محسوسی شده و از ۱۹.۸ درصد در سال قبل از قرنطینه به ۲۰ درصد رسیده است.
با اینکه این چند درصد ممکن است زیاد به نظر نرسد، اما میزان فروش فروشگاه‌های زنجیره‌ای آنقدر زیاد، مجموعا بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار در سال گذشته، است که این تغییرات کوچک در حاشیه سود به صدها میلیون سود اضافی منجر می‌شود.
استار برای تعیین میزان این سودهای اضافی، میزان افزایش قیمت‌ها را در صورت عدم بالا بردن حاشیه سود فروشگاه‌های زنجیره‌ای در طول همه‌گیری محاسبه کرد.
اگر حاشیه سود ناخالص در سال ۲۰۱۹ ثابت می‌ماند، خریداران اقلام غذایی در سال گذشته ۱.۴ میلیارد دلار سود می‌کردند.
زمانی که استار با این سه فروشگاه زنجیره‌ای تماس گرفت تا نظراتشان را بداند، هیچ یک با ضبط مصاحبه موافقت نکردند و در عوض به ارسال اظهارات کتبی اکتفا کردند.
کاترین توماس Catherine Thomas، نماینده Loblaw نوشت:
«فرض اینکه قیمت اقلام فروشی ما باعث افزایش سودمان شده قطعا نادرست است.»
توماس گفت: «ما شاهد رشد سریعتری در داروخانه‌ها نسبت به فروشگاه‌ها، به ویژه در سه ماه گذشته، بوده‌ایم و افزایش سود ما را می‌توان با اقلام به حاشیه سود بالاتر، مانند لوازم آرایشی، نسبت داد.»
فروش در فروشگاه‌های زنجیره‌ای Shoppers Drug Mart chain (که محل فروش لوازم آرایشی است) تنها ۱۳.۳ درصد از فروش کل این شرکت را تشکیل می‌دهد که به نسبت در سال گذشته دچار کاهش شده است.
توماس در پاسخ به سوالات بعدی از تعیین میزان افزایش فروش لوازم آرایشی و بهداشتی خودداری کرد و گفت که آن‌ها «فقط چند نمونه هستند که نشان می‌دهند چگونه ترکیب فروش‌های مختلف ما برای بهبود حاشیه سود مفید است.»
مایکل مدلاین، مدیر عامل شرکت Empire طی بیانیه‌ای که از طریق ایمیل ارسال شده بود گفت: «ما با وجود تورم عملکرد خوبی داریم. Empire نه این سطح تورم را دوست دارد و نه از آن سودی می‌برد. رفتار مشتری در این میان تغییر می‌کند. مشتریان مجبورند تا گوشت گاو را با گوشت خوک با مقدار کمتر معاوضه کنند، این در حالیست که گوشت گاو با وجود تخفیف زیاد به فروش نمی‌رود.»
ژاکلین ویدربی Jacquelin Weatherbee، نماینده Sobeys، افزود:
«تحلیلی که شما درباره ما ارائه کردید به نتیجه اشتباهی می‌رسد. افزایش حاشیه سود ناخالص کلی ما به دلیل تورم نیست، بلکه ناشی از سایر بهبودهای عملیاتی‌ای است که انجام داده‌ایم.»
نماینده Empire در پاسخ به سوالات بعدی گفت که این شرکت از سال ۲۰۱۷ بیش از ۵۵۰ میلیون از هزینه‌های خود را کاهش داده است. وی همچنین اشاره کرد که خرید برند Farm Boy در سال ۲۰۱۸ و Longo’s در سال ۲۰۲۱ به بهبود حاشیه سود آن‌ها کمک کرده است.
ماری کلود بیکن Marie-Claude Bacon، نماینده Metro، در ایمیلی گفت: «حاشیه سود ناخالص ما اساسا مانند قبل از همه‌گیری است.»
بیکن گفت که فروش سال گذشته این شرکت به دلیل اعتصاب و ممنوعیت شش هفته‌ای کبک مبنی بر فروش محصولات غیرضروری کمتر بوده است. وی افزود که حاشیه سود این شرکت امسال به دلیل فروش چشمگیر داروهای بدون نسخه در داروخانه‌های شرکت Jean Coutu بالا رفته است.
گروهی از نمایندگان شورای خرده فروشی کانادا نسبت به استفاده از حاشیه سود ناخالص به عنوان معیاری برای سودآوری اعتراض کردند.
کارل لیتر Karl Littler، سخنگوی این شورا گفت:
«حاشیه سود ناخالص بسیاری از هزینه‌هایی که فروشگاه‌های زنجیره‌ای متحمل می‌شوند را در نظر نمی‌گیرد. این هزینه‌ها اجاره، خدمات آب و برق و هزینه‌های دفتر مرکزی مانند بازاریابی و حسابداری را در بر می‌گیرند.»
اما اگر بیشتر از در نظر گرفتن حاشیه سود ناخالص شرکت‌ها به دستاورهای واقعیشان – یعنی همان درآمد ناخالص – که همه‌ی هزینه‌های جاری از جمله مالیات، استهلاک و مخارج اجرایی را در برمی‌گیرد نگاه کنید، افزایش سودآوری از این هم بیشتر خود را نشان می‌دهد.
درآمد خالص Empire در مقایسه با سه ماه اول سال ۲۰۱۹، ۴۶ درصد، Metro درصد و Loblaw به بیش از دو برابر رسیده است.
حاشیه سود خالص (درصد درآمدی که شرکت پس از کسر تمام مخارج خود حفظ می‌کند) نیز دچار افزایش شده است؛ این بدان معنی است که سوپرمارکت‌ها از هر دلاری که مشتریان می‌پردازند پول بیشتری به جیب می‌زنند.
این حاشیه سود خالص در Empire ۱۶ درصد، در Metro ۶۱ درصد و در Loblaw به بیش از دو برابر رسیده است.
دیوید مکدونالد David Macdonald، اقتصاددان ارشد Canadian Centre for Policy Alternatives می‌گوید:
«آنچه که اغلب نادیده گرفته می‌شود، افزایش و کاهش شدید نرخ سود است که به موجب آن شرکت‌ها در می‌یابند که مصرف‌کنندگان مایل به پرداخت قیمت‌های بالاتر هستند و پس از آن قیمت‌های خود را افزایش می‌دهند تا نه تنها قیمت اقلام خود را تحت تاثیر قرار دهند، بلکه بخشی از آن را هم به جیب بزنند.»
آن‌ها در اصل استراتژی‌های خود را پیشاپیش اجرا می‌کنند. مثلا اگر تورم ۶ درصد باشد با خود می‌گویند: «خب، باید هشت درصد قیمت‌ها را افزایش دهیم تا از تورم جلوتر بمانیم.» در واقع افزایش قیمت‌ها به این دلیل است که شرکت‌ها می‌خواهند درآمد بیشتری کسب کنند.
اندرو واکر Andrew Walker، سخنگوی Empire به تحلیل ارائه شده توسط اقتصاددانان در این داستان اعتراض کرد و گفت که هیچ یک از این افراد برای درک بهتر نتایچ مالی‌ای که از خود گزارش دادند با این شرکت تماسی نگرفته‌اند «بنابراین در بهترین حالت ممکن، اظهار نظر آن‌ها در مورد گروهی از فروشگاه‌ها صدق نمی‌کند و نادرست است.»
با اینکه سوپرمارکت‌ها از سختی تورم می‌نالند و می‌گویند که برای تجارتشان خوب نبوده است، مدیران این فروشگاه‌ها پیام بسیار متفاوتی را به سهامداران ارائه می‌دهند و با افتخار اعلام می‌کنند که چگونه همین تورم افزایش حاشیه سودآوری را بهبود بخشیده است.
گالن وستون Galen Weston، رئیس و نماینده Loblaw، بزرگترین کارفرمای بخش خصوصی کانادا، در گزارش سالانه‌ی شرکت خود در سال ۲۰۲۱ از دستیابی به «رشد بالای درآمد» و «گسترش حاشیه سود» خبر داد.
این گزارش سالانه می‌گوید:
«کمپانی Loblaw با استفاده از مقیاس و دارایی‌های استراتژیک خود، با تمرکز بر رشد فروش و در عین حال بهبود حاشیه سود ناخالص و کاهش هزینه‌های عملیاتی در حال ایجاد ارزش است.»
Loblaw در طول همه‌گیری آنقدر سودآور بود که توانست سود سهام خود را (سودی که مستقیما به سهامداران پرداخت می‌شود) به میزان ۳.۲ درصد در سال ۲۰۲۰، ۹ درصد در سال ۲۰۲۱ و ۱۱ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش دهد. این شرکت در طول این سال‌ها همچنین به اندازه‌ای پول داشت که توانست بیش از ۲.۲ میلیارد دلار از سهام خود را بازخرید کند.
مدلاین Medline، مدیر عامل Empire در گزارش سالانه شرکت خود در سال ۲۰۲۱ به خود می‌بالید که در سال گذشته «تا جایی که به چشم می‌آید توانسته به بیشترین میزان حاشیه سود ناخالص برسد.»
وی در آخرین کنفرانس گزارش مالی شرکت خود گفت:
«ما نه تنها حاشیه سودهای خود را که میزان قابل توجهی داشتند حفظ کردیم، بلکه آن‌ها را بهبود هم بخشیده‌ایم. ما هیچوقت بیشتر از حالا نسبت به کسب‌وکار و آینده خودمان خوشبین نبوده‌ایم.»
این کمپانی سود سهام خود را نیز افزایش داد. میزان این افزایش در سال ۲۰۲۰، ۹ درصد، ۱۵ درصد در سال ۲۰۲۱ و ۱۰ درصد در سال ۲۰۲۲ بود. Empire همچنین بیش از ۵۰۰ میلیون دلار از سهام خود را بازخرید کرد.
پیر بووین Pierre Boivin، رئیس شرکت Metro در نامه‌ای به سهارمداران خود نوشت که این شرکت در سال ۲۰۲۱ در مقایسه با نتایج حاصل از قبل از همه‌گیری عملکرد قوی و مطلوبی داشته است.
Metro سود سهام خود را ۱۲ درصد در سال ۲۰۲۰، ۱۱ درصد در سال ۲۰۲۱ و ۱۰ درصد در سال ۲۰۲۲ افزایش داد و بیش از ۹۰۰ میلیون دلار برای بازخرید سهام خود هزینه کرد.
سیلوین چارلبوا Sylvain Charlebois، استاد مدیریت و سرپرست آزمایشگاه تجزیه و تحلیل کشاورزی-غذایی دانشگاه دالهوسی، گفت:
«با وجود افزایش تورم، کسب‌وکارهای مربوط به خواروبار فروشی که معمولا از ثبات خاصی برخوردار بودند با طوفانی از عدم ثبات مواجه شدند، اما به نظر می‌رسد که سوپرمارکت‌ها به جای به حداقل رساندن تاثیر آن بر مشتریان، با افزایش قیمت بیش از حد آن‌ها را تحت شعاع قرار می‌دهند.»
وی افزود:
«شرایط بدین صورت است که شما می‌خواهید بدانید که قیمت کالاها در هفته آینده یا ماه آینده چقدر خواهد بود. و در حال حاضر هیچکس این را نمی‌داند. پس شما در عوض قیمت‌ها را بالا می‌برید.»
ریچارد دوفرسن Richard Dufresne، مدیر مالی کمپانی Loblaw در آخرین کنفرانس گزارش مالی این شرکت گفت که Loblaw قیمت‌های خود را بر اساس رقابت تعیین می‌کند، نه بر اساس تورم.
او افزود: «ما سعی نمی‌کنیم که بیزینس خود را با نرخ تورم مدیریت کنیم. ما در تلاش هستیم تا کسب‌وکاری که در مقابل رقبایمان از قبل قیمت‌گذاری شده است را مدیریت کنیم. اگر فرض را بر این بگیریم که ما سطح قیمت‌گذاری خوبی در مقایسه با همتایانمان داریم و همه هم مانند ما با این نرخ تورم زندگی می‌کنند، قیمت‌های منصفانه‌ای داریم.»
سوپرمارکت‌ها چگونه درآمد بیشتری کسب می‌کنند؟ آیا محصولات خاصی وجود دارند که فروشگاه‌های مواد غذایی فروش بیشتری از آن‌ها دارند؟
تعیین افزایش قیمت روی محصولات به صورت تکی اگر کار غیرممکنی نباشد، دشوار است؛ چرا که قیمت خرید عمده‌ی سوپرمارکت‌ها جزو اسرار محرمانه است.
اما در کانادا، چند محصول منتخب وجود دارد که قیمت عمده‌ی آن‌ها به صورت عمومی در دسترس است. ما به لطف مدیریت عرضه می‌دانیم که قیمت شیر، تخم‌مرغ و مرغ همان قیمتی است که توسط کشاورزان ارائه می‌شود. با مقایسه قیمت اولیه با میانگین قیمت فروشگاهی این محصولات، مشخص است که سهم کشاورزان برای برخی از این کالاها در حال کاهش است.
این در مورد تامین‌کنندگان تخم‌مرغ در انتاریو نیز صدق می‌کند،جایی که در آن تخم‌مرغ در مقایسه با سایر استا‌ن‌ها به میزان بیشتری به فروش می‌رسد.
تامین‌کنندگان در سال ۲۰۱۹ در انتاریو به ازای هر دوازده تخم‌مرغ ۲.۰۶ دلار، یعنی ۶۴.۲ درصد از میزان قیمت خرده‌فروشی‌ها را دریافت می‌کردند. در سال ۲۰۲۲، آن‌ها به ازای همان تعداد از تخم‌مرغ ۲.۴۳ دلار دریافت می‌کردند که تنها ۵۷.۶ درصد از سهم خرده‌فروشی‌ها را تشکیل می‌داد.
این امر در مورد تامین‌کنندگان لبنیات که مسئول فروش شیر و کره در سراسر کشور هستند نیز صدق می‌کند.
افراد تامین‌کننده شیر در سال ۲۰۱۹، به ازای هر لیتر شیر کلاس 1a1 (که با عنوان شیر مایع به فروش می‌رسد) ۹۳ سنت دریافت می‌کردند که ۷۰.۷ درصد قیمت سراسری شیر در آن سال بود. این افراد در سال ۲۰۲۲ به ازای هر لیتر از این نوع شیر ۱.۰۱ دلار دریافت کردند که اینبار ۶۸.۱ درصد از قیمت فروش را تشکیل می‌داد.
این داستان درباره کره نیز صدق می‌کند. دامدارانی که در سال ۲۰۱۹ کره کلاس 4a می‌فروختند، ۸۱.۵ درصد از قیمت یک پوند کره را دریافت می‌کردند اما همین درصد امسال به ۷۲.۴ کاهش یافته است.
با این حال به نظر نمی‌رسد که تامین‌کنندگان مرغ با چنین داستانی مواجه شده باشند. میانگین قیمت فروش مرغ، چه کامل و چه تکه‌ای، اندکی در حال افزایش است. دامداران برای یک مرغ کامل در سال ۲۰۱۹، ۲۹.۶ درصد از سهم فروش و در سال ۲۰۲۲، ۳۳.۹ درصد دریافت می‌کنند.
بر اساس تحقیقات مک‌ری McRae استاد دانشگاه York University:
«تامین کنندگان در فروش عمده قیمت‌های بسیار پایینتری از خرده‌فروشی‌ها ارائه می‌کنند که همین قیمت‌ها عموما با وجود تمرکز شرکتهای سطوح بالا در بازار مختل می‌شود.»
شارمین مارستون Charmaine Marston که مادر چهار فرزند است، برای گذران زندگی‌اش در سه جای مختلف مشغول به کار است. او کنار خیابان بریملی ایستاده و فاکتور خریدش از فروشگاه برایش غیرقابل باور است.
او گفت: «من همین الان ۲۰۰ دلار خرج کردم و حتی نمی‌دانم چه چیزی خریدم.» وی گفت که از قیمت‌هایی که در فروشگاه می‌دید شوکه شده بود. قیمت میوه، سبزیجات، برنج، روغن و کلا همه چیز بالا رفته است.
وی افزود: «زندگی در شهر گران قیمتی مانند تورنتو به اندازه کافی سخت است. اما تورم مصرف‌کنندگان را جایی تحت فشار قرار می‌دهد که نمی‌توانند پا پس بکشند. مردم برای بنزین و خوار و بار هزینه‌های سرسام‌آور را پرداخت می‌کنند، چرا که مجبورند رانندگی کنند و غذا بخورند. برخی از خانواده‌ها شاید مجبور باشند که بین سوخت و غذا یکی را انتخاب کنند.»
کاکرین Cochrane از کمپانی Canadians for Tax Fairness این بحران را یک بحران مقرون به صرفگی خواند که بیشتر از همه افراد طبقه پایین را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
وی گفت: «از افرادی که کمترین دارایی را دارند خواسته می‌شود که بیشترین فداکاری را انجام دهند.»
به گفته مرکز Centre for Future Work’s Stanford، وقتی مردم برای خواروبار هزینه بیشتری می‌کنند، سود سوپرمارکت‌ها افزایش پیدا می‌کند که برای اقتصاد به عنوان یک قطره‌چکان عمل می‌کند و ثروت را از فقیرترین افراد به ثروتمندترین منتقل می‌کند.
استنفورد گفت:
«تورمی که ما شاهد آن هستیم ناشی از افزایش حقوق یا تعداد نیروی کار نبوده است. بلکه ریشه در طمع دارد. و اگر اجازه بدهیم که قیمت‌ها بدون افزایش دستمزد بالا بروند، به معنای واقعی کلمه میلیاردها دلار از جیب کارگران به میلیاردرهایی که مالک فروشگاه‌های مواد غذایی هستند داده‌ایم.»
یا به قول مارستون:
«شرکتهای بزرگ هزینه‌های بیشتری را از یکدیگر دریافت می‌کنند، اما همه چیز در نهایت به ما ختم می‌شود و این ماییم که بابت همه چیز پول می‌پردازیم.»
تامین کنندگان مواد غذایی کانادایی هشدار دادند: افزایش قیمت بیشتری در راه است
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: استار
