معرفی کتاب آبلوموف نوشته ایوان گنچارف
آبلوموف که معروفترین رمان ایوان گنچاروف است، مفهومی جدید به ادبیات جهانی افزوده است و آن مفهوم آبلومویسم است.
معمولا مفهوم تنبلی در ادبیات دنیا با شخصیت آبلوموف تداعی می‌شود.
فردی که از انگیزه‌های معمول زندگی کاملا تهی شده و با پناه بردن به بستر خواب، بسیاری از وظایف و مسئولیت‌های خود را کنار گذاشته است. آبلومویسم به سستی، خمودگی و بی رمقی، خستگی از نظر پزشکی خستگی بیمارگونه بی‌حسی و بی‌‌توجهی به زندگی، دوری از احساسات و پناه آوردن به خواب و سریال گفته می‌شود.
کتاب آبلوموف، نوشته ایوان گنچاروف نویسنده روس به سال ۱۸۵۹ است.
این کتاب باعث شد ایوان گونچاروف در سال ۱۸۵۹ در سراسر روسیه مشهور شود. ایلیا ایلیچ آبلوموف شخصیت اصلی رمان است که به عنوان تجسم نهایی انسانی سطحی، یک شخصیت نمادین در ادبیات روسی قرن نوزدهم به تصویر کشیده شده است. آبلوموف یک نجیب جوان و سخاوتمند است که به نظر می‌رسد نمی‌تواند در تصمیم‌گیری‌های مهم یا انجام هرگونه اقدام مهمی عمل کند. در طول رمان او به ندرت اتاق خود را ترک می‌کند. در ۵۰ صفحه اول، او فقط قادر است از تختخواب خود به صندلی حرکت کند. همچنین در کنار واژه آبلوموفیسم و توضیح این بیماری در کتاب جزییاتی از سبک زندگی طبقه اشراف در روسیه تزاری را به دست می‌آوریم.
نویسندگان ادبیات کلاسیک روسیه در قرن نوزدهم و بیستم اغلب جزئیات زندگی در روسیه را به خوبی رسم کرده‌اند.
آن‌ها اغلب سوژه‌ای از درون جامعه یافته‌اند و آن را به زیبایی به تصویر کشیده‌اند. این خصوصیت باعث شده است که رمان‌های این دوره بتوانند آثار مردم‌شناسی و فرهنگ‌شناسی خوبی هم باشند. بسیاری از این رمان‌ها شخصیت‌های خاصی دارند که در فرهنگ مردم روسیه به عنوان نماد شناخته می‌شوند.
آبلوموف در روستای خود صاحب زمین و ۳۰۰ رعیت است که هر ساله سود حاصل از کشاورزی را دریافت می‌کند. از کار دولتی خود بازنشسته شده و در خانه به سر می‌برد. کار خاصی ندارد و خودش هم تمایلی به انجام هیچ کاری ندارد. حالا ایلیا ایلیچ در خانه است و دوست دارد همیشه در خانه بماند و روی کاناپه دراز بکشد. دوست دارد همیشه بدون ذره‌ای جابه‌جا شدن استراحت کند و مدام لم داده باشد. حتی حاضر نیست یک سانتی‌متر تکان بخورد که زاخار – رعیت پیر خانه – جایش را تمیز کند. تنبلی آبلوموف بسیار به چشم می‌آید و مخاطب در همان ابتدای کتاب آبلوموف متوجه این موضوع می‌شود.
در روسیه تزاری نظام طبقاتی روسیه ارباب و رعیتی بود و بسیاری از اشراف به سبب داشتن زمین و عواید بسیار زندگی بدون تحرک و کسالت‌باری را می‌گذراندند و تنها از آنچه که به خاطر مقام و پیشینه خانوادگی‌شان در اختیار داشتند استفاده می‌کردند.
این کتاب در ۴ بخش نوشته شده است.
در بخش اول، ماجراهای کتاب در حالی اتفاق می‌افتد که آبلوموف فقط روی کاناپه خود نشسته و دوستانش به دیدار او می‌آیند. اما در بخش‌های بعدی کتاب، اتفاقات اصلی رخ می‌دهد و ما بیشتر با آبلومویسم آشنا می‌شویم. در انتهای کتاب هم مقاله آبلومویسم چیست نوشته دابرولیوبوف، فیلسوف و منتقد ادبی روس آمده است. آبلومویسم یک نوع سبک زندگی است، یک نوع تفکر، یک رویه که اگر گرفتار آن شوید و فقط به تن پروری روی بیاورید، سراسر زندگی تباه می‌شود.
گنچاروف زندگی این طبقه از جامعه‌ی روسیه را مد نظر قرار داد و رمانی نوشت که اکنون، بیش از صد و پنجاه سال از زمان نخستین انتشار آن تاثیرش را نه تنها در روسیه که در فرهنگ معاصر جهان از دست نداده است. حتی لنین رهبر انقلاب روسیه در یکی از سخنرانی‌هایش به آن اشاره کرده است: «روسیه سه انقلاب را پشت سر گذاشته است، اما آبلوموف‌ها هنوز باقی مانده‌اند».
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
