این استودیوی سفالگری در تورنتو به مردم آموزش می‌دهد که بر تروماهای خود غلبه کنند «هر تروما، یک ظرف»
جودیث تاملینسون می‌گوید: «از زمانی که عاشق سرامیک و سفالگری شدم، هرگز آوارگی را تجربه نکردم.»
توضیح عکس: جودیث تاملینسون در کنار آثارش در استودیوی Inspirations ایستاده است. او می‌گوید که از زمانی که عاشق سفالگری شد، محیط حمایتی آنجا باعث شد تا پس از سال‌ها بتواند از پس ترومای خود بر بیاید. (لورا پدرسن/ خبرگزاری CBC)
جودیث تاملینسون می‌گوید که کار با سفال زندگی‌اش را تغییر داد.
وی در طی مصاحبه‌اش با سی بی سی نیوز گفت: «از زمانی که عاشق سفالگری شدم، هرگز آوارگی را احساس نکردم.»
تامیلسون در سنین جوانی شروع به مصرف مواد مخدر کرده بود. ده سال پیش، در یک خوابگاه زندگی می‌کرد و از لوازم فروشگاه یک دلاری برای نقاشی روی هر چیزی که می‌توانست استفاده می‌کرد. او اکنون در سن ۵۵ سالگی پاک است و دیگر مواد مخدر مصرف نمی‌کند و می‌گوید که این را تا حدودی به استودیوی Inspirations مدیون است.
این ساختمان از بیرون شبیه به یک استودیوی سفالگری معمولی است. یکی از دیوارها مزین به یک نقاشی بزرگ و دیگری با انبوهی از گیاهان دکور شده است. از خیابان که به داخل نگاه می‌کنیم، ردیفی از چرخ‌های سفالی و سرامیک‌های لعاب‌دار را می‌بینیم.
اما کسانی که داخل این ساختمان کار می‌کنند، بخشی از برنامه‌ای هستند که به زنان، افراد جندرکوییر و کسانی که دارای تنوع جنسیتی هستند، اصطلاحی که برای توصیف طیف گسترده‌ای از هویت‌های جنسیتی فراتر از مرد و زن استفاده می‌شود، و با عدم سلامت روانی، اعتیاد و فقر دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک می‌کند.
اعتماد به نفس، شجاعت و قدرت
تاملینسون می‌گوید که محیط حمایتی آنجا به بهبودی او کمک شایانی کرده است.
«اینجا به من اعتماد به نفس، شجاعت و قدرت داد تا ادامه دهم.»
این استودیو، ۲۷ سال است که به فعالیت می‌پردازد؛ اما در ماه اکتبر به خانه جدید خود، بخشی از ساختمان YWCA با مسکن مقرون به صرفه و حمایتی برای زنان، نقل مکان کرد.
اعضای این برنامه در یک طرح هشت هفته‌ای شرکت می‌کنند که در آن صفر تا صد نحوه ساخت سرامیک با چرخ سفال را یاد می‌گیرند.
آن‌ها پس از اتمام دوره، دو بار در هفته به این استودیو دسترسی دارند. تنها هزینه‌ای که باید بپردازند، هزینه خاک رس است.
Gudrun Olafsdottir، مدیر این استودیو می‌گوید که کار با خاک رس یک فرآیند درمانی است.
او می‌گوید: «کسب مهارت در سفالگری، زمان، فداکاری و پشتکار می‌طلبد.»
درآمد تکمیلی
ویترین استودیو با کاسه، لیوان و گلدان‌های رنگارنگ پر شده است. هر ظرف توسط اعضای استودیو برای فروش و کسب درآمد تکمیلی ساخته می‌شود.
اولافسدوتیر گفت که اینکار به اعضای سفالگر، هدف و عزت نفس می‌دهد.
توضیح عکس: جودیث تاملینسون یک کاسه سرامیکی که خودش ساخته است را در دست دارد. او آن را با عنوان Judith Love امضا کرده است. دلیلش هم آن است که او معتقد است که از طریق سفالگری آموخته است که چگونه خود را دوست داشته باشد. (لورا پدرسن/ خبرگزاری CBC)
تامیلسون اثر خود را با عنوان «عشق جودیث» امضا می‌کند. او می‌گوید از طریق سفالگری بود که یاد گرفت خودش را دوست داشته باشد.
از آنجایی که برای شخصی که با تروما دست و پنجه نرم می‌کند، درد و اندوه زیادی وجود دارد، این یک دستاورد بزرگ به حساب می‌آید.
Olafsdottir می‌گوید که استودیو در نقطه‌ای است که برای رشد آماده است.
با وجود مکان جدید، این طرح در حال گسترش است تا زنانی که در واحدهای مسکونی اقتصادی مجاور زندگی می‌کنند را هم عضو خود کند.
Olafsdottir می‌گوید که یکی از اهداف استودیو تعامل با جامعه است، به همین دلیل این استودیو، کلاس‌هایی را برای عموم مردم نیز ارائه می‌دهد.
کاری که اعضا انجام می‌دهند به معنای واقعی کلمه خفت و ننگی که متحمل شده‌اند را کاهش می‌دهد؛ هر ظرف، یک تروما.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌بی‌سی
