بسیاری از ما احتمالا هیچگاه سکوت واقعی را تجربه نکردهایم. پیدا کردن جایی که نه صدای هواپیما در آن شنیده شود و نه بوق ماشین تقریبا اتفاق غیرممکنی است. با این حال، بر اساس یکی از تحقیقات اخیر دانشگاه جانز هاپکینز که با ایجاد توهمات شنیداری فقدان صدا را آزمایش می‌کند، بیان می‌کند که صدای سکوت قابل شنیدن است.
محققان این دانشگاه هزار نفر را گرد هم آوردند تا به چندین توهم شنیداری گوش دهند. این توهمات شامل توالی‌هایی از صداهای بلند و به دنبال آن چند ثانیه سکوت بود. دانشمندان در این پروژه از توهمات شنیداری استفاده کردند تا شرکت‌کنندگان را وادار کنند در دوره‌های زمانی طولانی‌تر و کوتاه‌تر به آنچه که واقعا هست گوش دهند.
نویسندگان این مطالعه به جای آزمایش صداهای مختلف، توالی سکوت را در سناریوهای بلندی مانند حضور در یک رستوران شلوغ آزمایش کردند. این بدان معناست که یکی از این صداها قبل از بازگشت به توالی بلندتر، کوتاه‌تر می‌شد و دوباره وارد سکوت می‌شد. شرکت‌کنندگان این پروژه در مرحله‌ی بعد باید تعیین می‌کردند که کدام یک از این توالی‌ها سکوت بلندتر یا کوتاه‌تری دارد، با اینکه در واقع طول هر دوی آنها یکسان بود.
آستانه‌ی شنیدن صدا
«اریک هلر»، مولف کتاب «علت شنیدن برخی از اصوات چیست؟» در این باره می‌گوید: «صدا مقوله‌ای آنچنان پایدار است که ما حتی در رابطه با آن فکر هم نمی‌کنیم. صدایی که حتی در یک خانه آرام هم شنیده می‌شود 40 دسیبل دارد.» جالب است بدانید که 0 دسیبل همان نقطه‌ای است که در آن گوش انسان شروع به تشخیص صداها می‌کند. یک زمزمه‌ی آرام از فاصله‌ی حدود یک متری نرخی برابر با 30 دسیبل دارد و یک بزرگراه شلوغ از فاصله‌ی 6 متری هم صدایی برابر با 80 دسیبل تولید می‌کند.
«چز فایراستون»، یکی از نویسندگان این مطالعه، روز دوشنبه در یک بیانیه خبری اعلام کرد: «رویکرد ما این بود که از شرکت‌کنندگان بپرسیم آیا مغزشان با سکوت مانند صدا برخورد می‌کرد یا خیر. اگر ثابت شود که مغز شما به توهمات شنیداری درست مانند سکوت پاسخ می‌دهد، پس می‌توانیم در نهایت بگوییم که ما به معنای واقعی کلمه می‌توانیم صدای سکوت را بشنویم.»
علت این مسئله چیست؟
شرکت‌کنندگان این پروژه در این آزمایشات گمان می‌کردند که یک لحظه سکوت بلندتر از دو لحظه کوتاه سکوت است. مطالعاتی که قبل از این پروژه صورت گرفته بود از توهمات شنیداری استفاده می‌کرد تا از مردم بخواهد صداها را بلندتر یا کمتر از آنچه که واقعا هستند، تعیین کنند. اما محققان این مطالعه توانستند تشخیص دهند زمانی که صداها با سکوت جایگزین می‌شوند، افراد تجربیات مشابهی خواهند داشت. علت این مسئله هم این است که گوش و مغز ما در واقع تشنه‌ی نشیدن است و پس از قرار گرفتن در معرض چنین آزمایشاتی برای شنیدن صدا سخت‌تر تلاش می‌کند. به بیان دیگر، زمانی که انسان از دیگر حواس خود اطلاعاتی دریافت نمی‌کند، توهم شنیداری آغاز می‌شود.
«ایان فیلیپس»، از دیگر نویسندگان این مطالعه، در یک بیانیه خبری گفت: «ما به این نتیجه رسیدیم که سکوت قابل شنیدن است. انواع توهماتی که به نظر می‌رسد در پردازش شنیداری صدای ما منحصر به فرد عمل می‌کنند در واقع تفاوتی با سکوت ندارند و ما واقعا می‌توانیم فقدان صدا را هم بشنویم.»
گفتگو واقعی با یک فرد در حال رویابینی امکان پذیر خواهد بود
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
