یک روش جدید توسعه یافته در کبک می‌تواند به زنانی که زایمان سزارین را تجربه کرده‌اند این امکان را بدهد تا تصمیم آگاهانه‌تری در مورد زایمان بعدی خود بگیرند. طبق مطالعه‌ای که توسط تیمی در دانشگاه لاوال انجام شده است، این روش که به عنوان پریزما (PRISMA) شناخته می‌شود، منجر به کاهش ۴۸ درصدی عوارض جدی برای مادران و کاهش ۲۸ درصدی در عوارض جدی برای نوزادان می‌شود.
نویسنده این مطالعه، «نیلز شایله»، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه لاوال و محقق این مطالعات می‌گوید: «ما می‌خواستیم نشان دهیم که مداخله مناسب در روند درمان بیمار، در زمان مناسب، عوارض زایمان سزارین را کاهش می‌دهد.»
تخمین‌زده می‌شود که هر سال در کانادا، حدود ۴۵ هزار زنی که تحت زایمان سزارین قرار گرفته‌اند، باید تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند زایمان بعدیشان نیز از طریق سزارین باشد یا به جای آن، زایمان طبیعی را انتخاب کنند. این انتخاب می‌تواند یک تصمیم دشوار باشد، زیرا هر گزینه مجموعه‌ای از خطرات را در پی خواهد داشت.
شایله می‌گوید: «برخی از بیمارانی که باید زایمان سزارین داشته باشند، ممکن است وسوسه شوند که زایمان طبیعی را به جای آن تجربه کنند. برعکس، بیمارانی که کاندیدای خوبی برای زایمان طبیعی هستند ممکن است وسوسه شوند که زایمان سزارین را تجربه کنند. این ابزار جدید به آنها کمک می‌کند تا تصمیم درستی بگیرند.»
شایله و همکارانش در کبک، ایالات متحده و فرانسه، روش پریزما (PRISMA) را روی تقریبا ۱۱ هزار زن باردار که قبلاً با سزارین زایمان کرده بودند، آزمایش کردند. در نهایت، میزان بروز عوارض زایمان سزارین در این زنان با گروهی با اندازه مشابه متشکل از زنانی که قبلاً نیز با سزارین زایمان کرده بودند، اما از این روش بهره‌مند نشدند، مقایسه شد.
شرکت کنندگان در این مطالعه در ۴۰ بیمارستان در کبک بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ زایمان کردند.
ابزار پریزما (PRISMA) از معاینه اولتراسوند برای پیش‌بینی خطر پارگی رحم استفاده می‌کند. این ابزار پیش‌بینی، توسط «امانوئل بوژولد»، استاد دانشگاه لاوال و یکی از نویسندگان این مطالعه ایجاد شده است.
یک ابزار دیگر ایجاد شده نیز شانس زایمان واژینال موفق را پیش‌بینی می‌کند. همه این اطلاعات به زنان این امکان را می‌دهد که در کنار پزشکان خود تصمیم آگاهانه‌تری بگیرند و عوارض زایمان سزارین خود را کاهش دهند. به گفته نویسندگان، این ابزارها خطر عوارض زایمان را پیش‌بینی می‌کنند و در عین حال سطح بالای مراقبت را در طول زایمان ارتقا می‌دهند.
در این روش‌ها، ابتدا خطرات را شناسایی می‌کنیم و سپس بر روی کیفیت مراقبت تمرکز می‌کنیم تا بیمار بتواند مراقبت بهینه را دریافت کند. پریزما همچنین می‌تواند به پزشکانی که بدون اطلاع از توانایی رحم بیمار برای تحمل زایمان طبیعی این روش را به بیمار پیشنهاد می‌دهند، در تصمیم‌گیری کمک کند.
شایله گفت: «به لطف این داده‌های جدید، پزشکان می‌توانند استانداردهای مراقبتی بالایی را مورد استفاده قرار دهند.»
او می‌گوید که این داده‌ها همچنین به تیم مراقبتی امکان می‌دهد تا تشخیص دهند که در زمان زایمان چقدر می‌توانند صبر داشته باشند: آیا آنها می‌توانند با علم به اینکه رحم سفت است اجازه دهند زایمان برای مدتی طولانی‌تر ادامه یابد،یا باید سزارین را در نظر بگیرند؟
شایله تاکید کرد: «نتایج نشان داده است که ما توانستیم با کمک این روش بدون افزایش خطر زایمان سزارین یا پارگی رحم، عوارض شدید تهدیدکننده نوزاد را نیز به میزان قابل‌توجهی کاهش دهیم. به این ترتیب عوارض زایمان سزارین تا حد زیادی کاهش یافته است زیرا ما مداخله مناسب را در زمان مناسب برای بیمار مناسب انجام دادیم.»
روش پریزما اکنون در بیمارستان‌هایی که آن را به عنوان بخشی از مطالعه آزمایش کرده‌اند، اجرا شده است. یافته‌های این مطالعه در مجله پزشکی The Lancet نیز منتشر شده است.
- عضویت در کانال تلگرام رسانه هدهد کانادا
- اخبار روز کانادا و اخبار مهاجرت کانادا را در رسانه هدهد دنبال کنید
- هم اکنون شما هم عضو هفته نامه رسانه هدهد کانادا شوید
منبع: سی‌تی‌وی
