مردی با سخنان جنجالی / نخست وزیر جدید بریتانیا را بهتر بشناسیم؟ – مردی با چهره بشاش، 55 ساله با موهای بور و البته زبان سرخ و آتشین بخشی از توصیفات کسی است که به تازگی در قامت رهبری حزب محافظه کار بریتانیا درآمده و به تبع آن با توجه به اکثریت این حزب در پارلمان بریتانیا بطور طبیعی نیز رهبر جدید حزب محافظهکار، نخست وزیر جدید این کشور نیز خواهد بود.
نام «آلکساندر بوریس دو ففل جانسون» که قرار است به زودی به عنوان نخست وزیر وارد خانه شماره 10 خیابان داونینگ شهر لندن شود، برای رسانهها ناآشناست، چون بطور کلی در رسانهها همگی او را با عنوان «بوریس جانسون» میشناسند و رفقای نزدیکش هم به همان نام «بوریس» اکتفا میکنند.
زبان آتشین بوریس جانسون، بخش دیگری از ویژگی برجسته اوست و باعث شده تا نخست وزیر جدید بریتانیا همواره به اظهارات جنجالی معروف شود، مثلا آن جا که مهاجران آفریقایی تبار را با داشتن «خنده هندوانهای» توصیف کرد و یا اوباما، رئیس جمهور سابق آمریکا را به داشتن تنفر تاریخی به بریتانیا به خاطر اجداد کنیاییاش متهم کرد و یا هیلاری کلینتون، نامزد سابق ریاست جمهوری آمریکا را به یک پرستار تشبیه کرد.
بوریس جانسون اما این روزها بخاطر حمایت دو آتیشه و سر سختش برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا معروف شده است.
او از حامیان برگزیت سخت است که حتی خروج از اروپا را بدون هیچ توافقی با شرکای اروپایی محتمل عنوان کرده و از آن طرفداری میکند، هرچند نمایندگان پارلمان بریتانیا انجام چنین اقدامی را منتفی عنوان کرده اند.
بوریس جانسون، اما با توجه به تحصیل پدرش در آمریکا، متولد نیویورک و دارای دو تابعیت انگلیسی-آمریکایی بوده است، اگرچه تولد او در همان زمان نیز در سفارت بریتانیا ثبت شد، اما او بعدها در سال 2016 تابعیت آمریکایی خود را کنار گذاشت که همین موضوع نشان دهنده گرایشات ملیگرایی شدید اوست، اگرچه جانسون بعدها دلیل ترک تابعیت آمریکایی خود را قوانین مالیاتی عنوان کرد.
سخنان جنجالی، ملیگرایی دو آتیشه و تلاش جانسون برای خروج از اتحادیه اروپا در کنار روابط صمیمانهاش با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا باعث شده تا بسیاری به او لقب ترامپ انگلیس بدهند، اما جانسون برخلاف ترامپ دارای پیشینه پرباری از تجربه سیاسی است و کار نخستش را در دهه 1990 با روزنامهنگاری در روزنامه تلگراف آغاز کرد و سپس در مجله محافظهکار «اسپکتتور Spectator» سردبیر شد و پس از آن در سال 2001 از حزب محافظهکار به عنوان نماینده آکسفوردشر به مجلس عوام بریتانیا راه یافت.
پس از نمایندگی مجلس، شهرداری لندن از سال 2008 و برگزاری باشکوه المپیک تابستانی 2012 بخشی از کارنامه درخشان جانسون در مقام یک مسئول اجرایی است.
او تا سال 2015 مقام شهرداری لندن را با اجرای چند طرح قابل تحسین از جمله دوچرخههای کرایهای که هنوز هم در خیابانهای لندن در حال استفاده است، حفظ کرد و در همین سال باردیگر به مجلس نمایندگان بریتانیا راه یافت.
در عین حال آن چه مسیر جانسون را برای نخست وزیری بریتانیا را هموار کرد، برگزاری همه پرسی برگزیت در سال 2016 بود که در آن جانسون اقدام به برپایی کمپینی گسترده برای رای به برگزیت و خروج از اتحادیه اروپا کرد و پیروزی حامیان خروج از اتحادیه اروپا و استعفای دیوید کامرون، نخست وزیر وقت باعث شد تا جانسون در دولت جدید آن زمان بریتانیا که پس از برگزاری برگزیت از سوی ترزا می تشکیل شد، پست وزارت خارجه را به دست گیرد.
اما جانسون به عنوان وزیرخارجه چندان نتوانست با ترزا می به عنوان نخست وزیر کار کند و در حالی که ترزا می به دنبال توافق با اروپاییها بود.
اما جانسون اجرای صد درصدی برگزیت به معنای خروج کامل از پیمانهای گمرکی و تجاری با اروپا را خواستار بود و همین اختلاف نظر به استعفای جانسون از کابینه خانم می در سال 2018 منجر شد، اگرچه « ترزا می» نیز در نهایت نتوانست توافق برگزیت را آن گونه که میخواست به پیش ببرد و با اعلام استعفایش در ماه گذشته، حال قرعه فال نخست وزیری به نام رهبر جدید محافظهکاران بریتانیا، یعنی «بوریس جانسون» افتاده که هم قرار است برگزیت را تمام و کمال اجرا کند و هم زمان چندانی نیز در اختیار ندارد و براساس وعدهای که اعلام کرده، اجرای برگزیت را تا 31 اکتبر یعنی 9 آبان به پایان خواهد رساند.
با این حال باید دید در شرایطی که وضعیت روابط تجاری و امنیتی اتحادیه اروپا و بریتانیا پس از انجام برگزیت همچنان نامشخص باقی مانده، نخست وزیر جدید بریتانیا چگونه وعده دشوار خود برای اجرای کامل برگزیت تا کمتر از چهار ماه دیگر را عملی خواهد کرد.
صفحه ویژه اخبار جهان