افسردگی شایع در بین مهاجرین :
از بین بیماریهای روحی و روانی شایع در بین مهاجرین می توان به بیماری افسردگی اشاره کرد. تعریف زیر عیناً از ویکی پدیا دانشنامه آزاد ارائه شده است:
موضوعی که باید به آن توجه ویژه داشت این است که تفاوت زیادی بین افسردگی و غمگینی وجود دارد. اشتباهی که بسیار شایع است و این دو با هم یکسان انگاشته می شوند. با توجه به اهمیت این موضوع در بین مهاجرین در این قسمت مفصل به این موضوع پرداخت شده است و امید می رود که با مطالعه این بخش از نوشتار آگاهی کافی در این خصوص ایجاد شود. همچنین انتظار می رود که خوانندگان محترم این بخش را با دقت و حوصله کافی مطالعه نمایند چرا که این مشکل خود، منشاء مشکلات فراوانی است. به تجریه نگارنده در جامعه مهاجر فارسی زبان این بیماری و عدم توجه به درمان آن تا آنجا پیش می رود که جدایی های اجباری و غم انگیزی را رقم می زند. توصیه ما به همه خوانندگان محترم این است که نشانه های این بیماری را جدی گرفته و قبل از اینکه بیماری به مراحل پیشرفته برسد، در جهت درمان آن اقدام نمایند.
تعریف افسردگی :
اختلال افسردگی اساسی یکی از شایعترین تشخیصهای روانپزشکی است که مشخصه آن خلق افسرده با احساس غمگینی، اعتماد به نفس پایین و بیعلاقگی به هر نوع فعالیت و لذت روزمره می باشد ؛ چیزی که از آن به عنوان «سرماخوردگی روانی» یاد میشود. افسردگی مجموعهای از حالات مختلف روحی و روانی است که از احساس خفیف ملال تا سکوت و دوری از فعالیت روزمره بروز میکند. افسردگی اساسی واژهای است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا جهت مجموعهای از علایم اختلال خلق برای DSM-III در سال ۱۹۸۰ به کار رفت و پس از آن عمومیت یافت. افسردگی اساسی منجر به از کارافتادگی قابل توجه فرد در قلمروهای زندگی فردی و اجتماعی و اشتغال میشود و عملکردهای روزمره فرد همچون خوردن و خوابیدن و سلامتی فرد را تحت تأثیر قرار میدهد.
تعریف غمگینی :
غم واکنش طبیعی انسان در مقابل واقعه ای دردناک است. این واکنش نه تنها بیماری روانی محسوب نمی شود بلکه نشان از صحت و سلامت روان دارد. فردی که از فوت یک از بستگان خود مطلع می شود در مقابل این واقعه عکس العمل طبیعی نشان می دهد. نشانه ی این عکس العمل غمگین شدن فرد است. غمگینی پس از یک واقعه ناگوار امری طبیعی است و مربوط به سن و جنس خاصی نمی شود. انسانها در تمام مراحل زندگی لحظاتی را تجربه می کنند که ماحصل آن غم و شادی است. کودکی که یک وسیله بازی مورد علاقه اش را از دست می دهد اولین واکنش او غمگینی است. شدّت این واکنش با میزان وابستگی کودک به وسیله مورد علاقهاش ارتباط مستقیم دارد، به این معنا که هر چه وابستگی عمیقتر باشد میزان غم و اندوه کودک بیشتر و زمان لازم برای فراموشی وی طولانی تر خواهد بود. این قاعده در خصوص غم و اندوه ایجاد شده در سنین مختلف صادق است. بدیهی است که عوامل مختلفی در این فرآیند دخالت دارند که هر کدام به تنهایی اثرات گوناگونی بر فرد می گذارد. از جمله عوامل اثرگذار می توان به موارد زیر اشاره کرد :
- عامل ایجاد کننده
- عامل زمان
- عامل مکان
- وضعیت فرد در زمان مواجه شدن با واقعه ناگوار
- شخصیت فرد
- …
مشخصه غمگینی، فراموشی نسبی واقعه در گذر زمان است، و یادآوری واقعه ی غم انگیز فرد را همیشه به وضعیت غمگینی اولیه نمی برد. اندوه حاصله از یادآوری، آزار دهنده نیست و فرد را دچار مشکلات حادی نمی کند. در این مفهوم از غم و اندوه، سلامتی روان احراز می شود.
فردی که یکی از نزدیکان خود را از دست می دهد قطعاً دچار غم و اندوه شدیدی می شود که ایجاد حالت سوگ نشانه اولیه ی آن است. ماتم زدگی و غم عمیق از دست دادن پدر و مادر بیشترین اثر روانی را بر انسان دارد و اثرات آن مدتها بر جای می ماند و هرگز فراموش نمی شود.
غمگین بودن و عدم حس خوشحالی در طول زندگی یک امر طبیعی است ولی اگر این حس طولانی شود و با مشکلات دیگری همچون عدم اعتماد به نفس و… همراه شود می توان گفت که اولین نشانه های افسردگی بروز کرده است و باید به فکر درمان آن باشیم.
ادامه دارد…
منابع:
https://fa.wikipedia.org/wiki/اختلال_افسردگی_اساسی
https://www.beytoote.com/health/malady-remedy/depression-treatment-with-sun.html
https://rastineh.com/category/healthy/mental-health/